Του Joseph Κασάπη
Ψηφίστε σαν Πολίτες (ελεύθεροι πολύπλευροι) όχι σαν Πολιτικοί (εξ’ ορισμού και κατ’ ανάγκην αιχμάλωτοι ψεύτες μονόπλευροι), σαν Άτομα (ελεύθερα πολύπλευρα) όχι σαν Κομματικοί (μονόπλευροι δέσμιοι), σαν Κύπριοι (που ξέρετε σίγουρα πως είσαστε, όσο σίγουρα ξέρετε ποια είναι η μάνα που σας γέννησε) όχι σαν Έλληνες (που σας είπαν πως είσαστε, που μπορεί να είσαστε, όπως μπορεί να είσαστε παιδιά του πατέρα σας). Ψηφίστε σαν Ελεύθεροι άνθρωποι. Πως οι πολιτικοί είναι Ψεύτες, αιχμάλωτοι του Ψέματος, είναι φανερό: ο ορισμός σχεδόν του πολιτικού. Μαθηματική απόδειξη: Ότι βλέπει και αποκαλεί και περιγράφει ο ένας σαν Άσπρο το … ο άλλος σαν Μαύρο. Και όλα όλοι τα βλέπουν σαν όλο- Άσπρα, ή όλο- Μαύρα. Δεν μπορεί να είναι όλα και Άσπρα και Μαύρα, ούτε κανένα όλο- Άσπρο ή όλο- Μαύρο, άρα πάντα όλοι λένε ψέματα. Λάβετε το υπόψιν σας όταν ψηφίζετε. Αλλά κυρίως όταν προάγετε κάποιον υποψήφιο – προπάντων δημόσια – προσπαθώντας να επηρεάσετε άλλους να τον ψηφίσουν. Μην μιλάτε σαν πολιτικοί (για τους πολιτικούς): Άσπροι ή Μαύροι. Είναι Γκρίζοι.
Καλά και Κακά. Υπέρ και Κατά. Ψηφίστε σαν γκρίζοι πολίτες, επιλέγοντάς μεταξύ γκρίζων πολιτικών. Ξεχάστε τα Κόμματα. Τα Κόμματα είναι Κομμάτια. Κομματιαστές της κοινωνίας αιχμάλωτα κι αυτά στο Άσπρο / Μαύρο, και επομένως στο Ψέμα. Την παραγνώριση και παράβλεψη της μόνης, Γκρίζας αλήθειας. Ξεχάστε τα. Μας έκαναν Κομμάτια. Στα κομμάτια τα Κόμματα. Κομμάτιασαν την Κύπρο – και όχι τα κομμάτια ενός puzzle που μπορούν και ξέρουν πως να επανενωθούν Κομματιάστε τα και εσείς. Σας σκλαβώνουν. Σας κάνουν λιγότερο ελεύθερους. Σας παίρνουν περισσότερη ελευθερία (σκέψης) παρά ο κατοχικός Τουρκικός στρατός (που και αυτόν αυτά τα έφεραν, μέσα από προγενέστερο σκλάβωμα της σκέψης σας, την άλωση της λογικής σας).
Είστε Κύπριοι. Με απόλυτη αντικειμενική βεβαιότητα. Δεν εξαρτάται από τι σας είπαν ή υπέβαλαν άλλοι. Δεν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα προπαγάνδας, ψεμάτων, υπερβολών, λαθών, πλάνης, ευχών, πόθων, πίεσης, συμφερόντων, … Πατάτε, ζείτε, γεννηθήκατε, παραμένετε στην Κύπρο. Τα συμφέροντα σας – με την κανονική, φυσιολογική, αντικειμενική, ανθρώπινη τους έννοια – είναι στην Κύπρο, αυτά της Κύπρου. Είστε όσο σίγουροι πως είστε και Έλληνες, ότι και να σημαίνει αυτό, όσο τα παιδιά μιας γυναίκας – και μάλιστα αρκετά ‘πουτάνας’ αν όχι πόρνης – μπορεί να είναι σίγουρα πως είναι παιδιά του υποτιθέμενου πατέρα τους. Αλλά και να είστε, τι μ’ αυτό ? Πως επηρεάζει – πρακτικά – το γεγονός πως είστε καθηλωμένοι στη Κύπρο και τα συμφέροντα της ? Όσο επηρεάζει τον Αυστραλό και Νεοζηλανδό το ότι πριν 200 – όχι 3000 – χρόνιά ήταν Άγγλοι. Ξυπνάτε- δείτε τα συμφέροντα σας (με την καλή έννοια). Για τον Ελλαδίτη, πολύ σωστά και πολύ φυσιολογικά (ανθρώπινα), τα δικά σας μετρούν ελάχιστα. Έτσι έπρεπε και για σας (τα δικά του). Η μόνιμη παράφυσίν εμμονή σας στο αμφίβολο υποκειμενικό υποβαλλόμενο ‘Είμαι Έλληνας’ εις βάρος του βεβαίου αντικειμενικού γεγονότος ‘Είμαι Κύπριος’ σας/μας έχει Καταστρέψει. Ψηφίστε φυσιολογικά, ‘σκεπτόμενα’, ανθρωπινά: πρώτα εγώ, το σπίτι μου, ο τόπος μου, το συμφέρον μου. Διότι αν δεν το επιλέξω εγώ, κανείς άλλος δεν θα. Επειδή … οι άλλοι έχουν το δικό τους. Και όντας Άνθρωποι, φυσιολογικά θα το επιλέξουν.