Μια απάντηση στις ερωτήσεις που μου ζήτησαν.
Αγαπητά εν χριστώ αδέλφια.
Είπα ότι κάθε τελευταίο Σάββατο του μηνός θα κάνω την θεία λειτουργία στα αραβικά αλλά με την προϋπόθεση να υπάρχουν άνθρωποι που θα με βοηθήσουν, άραγε θα υπάρχου; θα έρθουν;
Το περασμένο Σάββατο, η θεία λειτουργία ήταν για τους νεκρούς της ενορίας, δυστυχώς υπήρχαν στην εκκλησία, δώδεκα γυναίκες, δύο άνδρες και ένα αγόρι,. στο κήρυγμα μου είπα αν οι άνθρωποι δεν θέλουν να συμμετάσχουν σ’ αυτή τη θεία λειτουργία που είναι αφιερωμένη για τους νεκρούς τους, θα συνεχίσω να την κάνω ακόμα και μόνος μου. Είμαι σοβαρός και δεν έχω κάνει καμία αλλαγή.
Nα θυμηθούμε τους νεκρούς μας, είναι ιερό έργο και εγώ ευλογώ αυτό το βήμα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν οικογένειες που θέλουν 20 λειτουργίες το χρόνο, δεν είναι όλες για τους νεκρούς τους, αλλά για διαφορετικές επιθυμίες, έτσι δεν θα υπάρχει ευκαιρία για πολλές οικογένειες να θυμούνται τους νεκρούς τους. Εδώ ρωτώ: Γιατί οι Μαρωνίτες της Κύπρου πηγαίνουν στη Λατινική Εκκλησία και δέχονται να θέσουν τις προθέσεις τους με τους σκοπούς των είκοσι οικογενειών ταυτόχρονα, ενώ στα χωριά τους δε δέχονται δύο οικογένειες να συμμετάσχουν στην ίδια λειτουργεία; Γιατί δεν κρατάμε τις παραδόσεις μας όταν βρισκόμαστε έξω από τα χωριά μας; γιατί είμαστε πρόβατα σε άλλες εκκλησίες και λιοντάρια στα χωριά μας;. Αυτό επιβεβαιώνει ότι δεν μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ του καλού και του κακού.
Οι Μαρωνίτες εξασκούν αυτή τη μέθοδο στις λατινικές εκκλησίες: Στη Λάρνακα στη Λευκωσία και στη Λεμεσό και σε άλλα μέρη, ελεύθερα και με ευχαρίστηση. Εγώ Προσωπικά και δημοσίως πάλεψα αυτή τη συμπεριφορά στα κηρύγματα μου και στις επισκέψεις μου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αυτή η μέθοδος βρίσκεται και εφαρμόζεται από χρόνια, όπου υπάρχει πληθυσμιακή πυκνότητα και έλλειψη ιερέων, αλλά ο στόχος μου δεν είναι να την υιοθετήσω. ούτε θέλω να βάζω σε κάθε Θεία Λειτουργία 2 και 3 και 4 μνημόσυνα και εορταστές.
Στην Κύπρο οι Μαρωνίτες είναι μια μειονότητα που πλήττονται από άλλες ομάδες και κοινότητες, τέτοιο πρόβλημα δεν υπάρχει στην πατρίδα μου. Με υπερηφάνεια κρατάμε την ταυτότητα μας, κάνουμε τις λειτουργίες μας στις δίκες μας εκκλησίες ούτε κοντά στους Λατίνους ούτε κοντά στους ορθοδόξους, και εγώ μεγάλωσα μέσα αυτή την ατμόσφαιρα. καμία εξουσία δεν μπορεί να αλλάξει την πεποίθησή μου ή την ταυτότητά μου. δεν ήθελα ποτέ ούτε θέλω να παραμορφώσω ή να αλλάξω την ταυτότητα των άλλων.
Για όσους θέλουν να μάθουν πόσες λειτουργίες μπορεί να κάνει ο ιερέας την ημέρα. Λέω ότι Ο νόμος επιτρέπει στον ιερέα να εκτελεί μία λειτουργία κάθε μέρα. Δηλαδή τριάντα λειτουργίες το μήνα, μια απ’ αυτές για τους νεκρούς της ενορίας. Αυτή είναι μια υποχρέωση και πρέπει να τηρηθεί Τις Κυριακές και μεγάλες γιορτές και όταν είναι απολύτως απαραίτητο, μπορεί να κάνει περισσότερες από μία λειτουργία , αλλά οι λειτουργίες που ξεπερνούν τις ημέρες του μήνα είναι χρέος και ο ιερέας πρέπει να το εξοφλήσει. Όταν έχει μια μέρα ελεύθερη;
Ο πληθυσμός αυξάνεται, και είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Η λύση είναι ως εξής : η οικογένεια πρέπει να τοποθετήσει στη λειτουργία που προσφέρει, περισσότερο από ένα όνομα και μια πρόθεση. Δηλαδή, αντί να προσφέρουμε 20 λειτουργίες για 20 άτομα από την ίδια οικογένεια, μπορούμε να κάνουμε μια συντόμευση και να αφήσουμε χώρο για τους άλλους να θυμούνται τους νεκρούς τους. Μην κάνουμε όπως λένε μερικοί πατέρες ότι ένα ποτήρι νερό δεν αρκεί για δύο άτομα είναι μεγάλο λάθος , διότι η θεία λειτουργία είναι η θυσία του χριστού και αρκετή για τη σωτηρία όλων. 35 Ο Ιησούς λέει: « Περπατάτε όσο έχετε το φως, για να μη σας πιάσει το σκοτάδι· κι αυτός που περπατάει στο σκοτάδι δεν ξέρει πού πάει. 36 Όσο έχετε το φως πιστεύετε στο φως, για να γίνετε *παιδιά του φωτός».
Η άλλη λύση είναι ότι δύο οικογένειες, συγγενείς, γείτονες ή φίλοι μπορούν να συμφωνήσουν να μοιραστούν την ίδια θεία λειτουργία και την αμοιβή γιο το πατέρα. Αυτό επιτρέπεται, σύμφωνα με τις επιστολές πολλών παπών, και δεν είναι μόνο μέθοδος των ορθοδόξων.
Πατήρ Αντουαν Ρουκος