Με αφορμή τις αντιδράσεις των συντεχνιών του δημοσίου αλλά και των εργοδοτικών οργανώσεων ΚΕΒΕ και ΟΕΒ στην απόφαση του Εφόρου Φορολογίας να φορολογήσει τις εισφορές των ημικρατικών στα ταμεία των εργαζομένων και κάποια άλλα ωφελήματα σε είδος, θα ήταν χρήσιμο να αναφέρουμε τι λέει η νομοθεσία περί φόρου εισοδήματος. Ο Νόμος αναφέρει ότι όλα τα εισοδήματα φορολογούνται από αυτούς που τα λαμβάνουν, είτε είναι σε μετρητά είτε σε είδος. Από εκεί και πέρα, ο Νόμος επιτρέπει κάποιες εξαιρέσεις όπως είναι τα εφάπαξ του δημοσίου, τα ταμεία προνοίας, εξαγορές ασφαλιστικών συμβολαίων, πακέτα εθελούσιας εξόδου κλπ.. Ο Νόμος προσφέρει επίσης φοροαπαλλαγή σε όλους τους εργαζόμενους, για εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, ταμεία προνοίας και συντάξεως, ταμεία υγείας κλπ. Το σύνολο των εισφορών που δικαιούται φοροαπαλλαγής δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/6 του ακάθαρτου εισοδήματος. Η βασική ιδέα την παραχώρηση αυτής της φοροαπαλλαγής είναι να ενθαρρύνονται οι πολίτες να ασφαλίζονται και να αποταμιεύουν, προς όφελος της οικογένειας τους και για συνταξιοδότηση τους. Το ποσοστό του 1/6 (17%) του ακάθαρτου εισοδήματος για το σκοπό αυτό είναι χαμηλό και δεν ικανοποιεί τις ανάγκες των πολιτών, όμως αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Τα εισοδήματα σε είδος αφορούν την αξία καταλύματος, στέγη και διατροφή ή οικίας, επιδοτήσεις στεγαστικών και φοιτητικών δανείων, παραχώρηση αυτοκινήτου κλπ. Για παράδειγμα, όλοι οι αξιωματούχοι που απολαμβάνουν τη χρήση αυτοκινήτου από τις υπηρεσίες τους, θα πρέπει να φορολογούνται για το όφελος αυτό. Μεγάλοι ιδιωτικοί οργανισμοί που παραχωρούν ωφελήματα στους διευθυντές τους, καταλογίζουν το ανάλογο εισόδημα στους δικαιούχους, το οποίο φορολογείται κανονικά. Στην κυβέρνηση και στους ημικρατικούς οργανισμούς τα ωφελήματα που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι, από τα χρήματα του φορολογούμενου παρακαλώ, δεν φορολογούνται, κατά παράβαση της νομοθεσίας. Κατ’ ακρίβειαν, οι φορολογούμενοι πληρώνουν ΦΠΑ και φόρο κατανάλωσης ( αφού πρώτα πληρώσουν φόρο εισοδήματος στο κράτος), για τις διακοπές των εργαζομένων στους ημικρατικούς. Και όμως οι εργαζόμενοι των ημικρατικών δεν πληρώνουν φόρο για αυτά τα ωφελήματα. Γενικά στους ημικρατικούς οργανισμούς τα επιπρόσθετα ωφελήματα, χρηματικά και σε είδος, προς τους εργαζόμενους, αποτελούν γύρω στο 10% – 12% των απολαβών τους, τα οποία βεβαίως δεν φορολογούνται, ενώ θα έπρεπε. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι εργαζόμενοι λαμβάνουν αφορολόγητο εφάπαξ και σύνταξη, χωρίς να καταβάλλουν τις ανάλογες εισφορές. Για λόγους αρχής και κοινωνικής δικαιοσύνης, όλα τα εισοδήματα φορολογούνται μια φορά, και αυτό θα πρέπει να ισχύει για όλους. Αυτή η πρακτική ισχύει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Όλα τα πιο πάνω δεν είναι γνωστά στην ευρύτερη κοινωνία. Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν για να μπορούν να κρίνουν ορθά και να ψηφίζουν αναλόγως.
Μάριος Μαυρίδης, οικονομολόγος, βουλευτής Κερύνειας
