Στην πόλη Κανά της Γαλιλαίας γινόταν ένας γάμος. Οι μελλόνυμφοι φαίνεται ότι ήταν συγγενείς της Θεοτόκου, γι’ αυτό ήταν καλεσμένοι στο γάμο η Παναγία και ο Ιησούς με τους πρώτους μαθητές Του.
Όταν τελείωσε η τελετή του γάμου, όλοι οι καλεσμένοι κάθισαν να φάνε. Επειδή όμως ήταν πολλοί, το κρασί τελείωσε γρήγορα και οι άνθρωποι του γαμπρού άρχισαν αν στενοχωριούνται.
Η Θεοτόκος το κατάλαβε, πλησίασε τον Ιησού και Του είπε: «Κρασί δεν έχουν». Ο Χριστός της είπε ότι δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα Του. Η Θεοτόκος φώναξε τους υπηρέτες του σπιτιού και δείχνοντας το Χριστό τους είπε:
-Ό,τι σας πει να το κάνετε με προθυμία.
Στην είσοδο του σπιτιού υπήρχαν έξι λίθινες στάμνες με νερό, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι, για να πλένουν τα χέρια τους προ και μετά το φαγητό. Σε λίγο ο Χριστός σηκώθηκε, πήγε προς το μέρος που ήταν οι στάμνες, και κάλεσε τους υπηρέτες να τις γεμίσουν ως επάνω με καθαρό νερό. Εκείνοι έκαναν με προθυμία ό,τι τους είπε. Ο Χριστός τότε ευλόγησε τις στάμνες με το νερό και είπε στους υπηρέτες να δώσουν στον αρχιτρίκλινο να πιει. Αυτός κατάλαβε ότι δεν ήταν νερό, αλλά ένα εξαιρετικό κρασί. Φώναξε αμέσως το γαμπρό και του είπε:
-Οι άνθρωποι που κάνουν τραπέζι συνηθίζουν να προσφέρουν πρώτα το καλό κρασί και, όταν μεθύσουν οι καλεσμένοι, προσφέρουν το κατώτερο. Εσύ όμως έκανες το αντίθετο. Κράτησες το καλό κρασί μέχρι το τέλος.
Ο αρχιτρίκλινος απορούσε πως βρέθηκε το εξαιρετικό αυτό κρασί και δεν ήξερε τι να πει. Οι υπηρέτες όμως, που είχαν βάλει το νερό στις στάμνες, φανέρωσαν το θαύμα.
Τότε όλοι θαύμασαν και οι μαθητές πίστεψαν στο Χριστό.
Αμήν.
