Το δημόσιο χρέος μειώνεται στις χώρες της ευρωζώνης ενώ στην Κύπρο αυξάνεται επειδή ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης συνεχίζει να είναι ελλειμματικός. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το τρίτο τρίμηνο του 2016 (σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο), το δημόσιο χρέος στις χώρες της ευρωζώνης, μειώθηκε στο 90% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) από 91% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, ενώ στην Κύπρο αυξήθηκε στο 110% από 107%, αφού τα έσοδα της κυβέρνησης δεν καλύπτουν τα έξοδα.
Την ίδια ώρα που δανείζεται για να καλύπτει ελλείμματα, η κυβέρνηση παραχωρεί αυξήσεις στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Μισθολογικές αυξήσεις ισοπεδωτικές, οποίες βασίζονται στην αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ (το οποίο δημιούργησε ο ιδιωτικός τομέας), και όχι στην αύξηση της παραγωγικότητας του δημόσιου τομέα, εκτός και αν οι επιδόσεις των 15χρονών μας στους διεθνείς διαγωνισμούς Μαθηματικών, Ανάγνωσης και Επιστήμης, είναι αποτέλεσμα αύξησης της παραγωγικότητας.
Προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, η μείωση του δημόσιου χρέους και οι μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η οικονομία. Οι μισθολογικές αυξήσεις είναι βάρος στην προσπάθεια της κυβέρνησης να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά, εκτός και αν παραχωρούνται στη βάση της παραγωγικότητας, έτσι ώστε οι αυξήσεις αυτές να χρηματοδοτούνται από την αύξηση των φορολογικών εσόδων, ως αποτέλεσμα της αύξησης της παραγωγής και των εισοδημάτων.
Σύμφωνα με το Σύμφωνο Σταθερότητας του ευρώ, η κυπριακή κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ισοσκελίσει το προϋπολογισμό της και να μειώσει το δημόσιο χρέος της κάτω από το 60% του ΑΕΠ, σε βάθος χρόνου, 5% κάθε χρόνο. Για να μπορέσει να το επιτύχει αυτό, η κυβέρνηση θα πρέπει να δημιουργεί πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της, το οποίο σε συνδυασμό με την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ, θα μειώνει το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι θα πρέπει να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της και να μειώσει το δημόσιο χρέος, όχι επειδή το απαιτούν οι αγορές αλλά επειδή το απαιτεί η κοινωνία. Κουράστηκε ο κόσμος να φορτώνεται τα χρέη του δημοσίου, κουράστηκε και η οικονομία να πληρώνει φόρους για να ικανοποιηθούν οι συντεχνίες του δημοσίου. Κουράστηκαν οι νέοι επιστήμονες να αναμένουν ένα καλύτερο μέλλον στην Κύπρο και φεύγουν για το εξωτερικό, διότι τη μερίδα του λέοντος των φορολογικών εσόδων την επωφελούνται οι υφιστάμενοι εργαζόμενοι του δημοσίου.
Δυστυχώς οι κυβερνήσεις είναι αδύναμες και επιρρεπείς στις πιέσεις των συντεχνιών και εύκολα ενδίδουν σε αυτές. Θεωρείτε ως δεδομένο, και είναι μέρος των συμφωνιών, ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραχωρεί αυξήσεις στους εργαζομένους του δημοσίου. Θεωρείτε επίσης δεδομένο ότι οι μισθοί, οι συντάξεις και τα άλλα ωφελήματα, καθώς επίσης και η μονιμότητα, είναι κεκτημένα και διασφαλισμένα και συνταγματικά κατοχυρωμένα, άσχετα πόσο κοστίζουν και ποιος τα πληρώνει. Διότι, για όσους δεν γνωρίζετε, τους φόρους τους πληρώνουν οι φτωχοί.
Μάριος Μαυρίδης, Καθηγητής Οικονομικών στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο, Βουλευτής Κερύνειας, ΔΗΣΥ, m.mavrides@euc.ac.cy
