Της Αντωνίας Μιχαήλ Πογιατζιή
Ω Ιησού πράε και ταπεινέ… Πρωί της Πέμπτης 30 Ιουνίου. Φθάνω στον Κορμακίτη εκεί όπου ανήκω. Εκεί στις ρίζες μου, στο παρελθόν μου. Συναισθήματα κυριεύουν καθώς αυτή την φορά λείπει ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο. Η γιαγιά μου. Πάντα θαύμαζε αυτή την ημέρα, πάντα φορούσε τα καλά της, πάντα με το καπνιστήρι στο χέρι καλωσορίζοντας τον ιερέα και το Άγιο Σώμα. Έστω και αν δεν μπορούσε να αντικρίσει αυτή την ομορφιά, το Άγιο Σώμα, το ένιωθε, άκουγε τον παλμό των ψαλμωδιών και έβλεπε ψυχικά!
Οι δρόμοι στο κέντρο του χωριού καλυμμένοι με άνθη και μερσίνια. Τι όμορφο θέαμα! Τι όμορφο αίσθημα! Οι καμπάνες της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου χτυπούν και καλούν τους λιγοστούς κατοίκους και επισκέπτες να γιορτάσουν σήμερα την Αγία Δωρεά. Με μεγάλη ευλάβεια ο Πάτερ Αντουάν, τέλεσε τη Θεία Λειτουργεία και με μεγαλοπρέπεια έγινε η Λιτανεία της Θείας κοινωνίας.
Δύο γωνιές πανέμορφα στολισμένες δέχτηκαν το Άγιο Σώμα με ψαλμωδίες να αντηχούν στο χωριό. Μεγάλοι και μικροί έραναν τη Άγια Κοινωνία με άνθη. Έβλεπα στα πρόσωπα τους, χαμόγελα που απεικόνιζαν την χαρά, την πίστη προς το Κύριο και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Με τα καπνιστήρια στους δρόμους ευλαβικά καλωσόριζαν τον ιερέα που ύψωνε μπροστά τους το Άγιο Σώμα. Χριστέ μου, Εσύ ο Σωτήρας του κόσμου δίνε δύναμη στους λιγοστούς εγκλωβισμένους μας να συνεχίσουν να τηρούν την παράδοση και εμείς με την σειρά μας, ως νέοι να μην αφήσουμε ποτέ, να χαθούν τα έθιμα μας.
( Η ιστοσελίδα Εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες προς την Αντωνία και για την παραχώρηση των φωτογραφιών της για δημοσίευση)
