Του Σιάρπελ Φραγκίσκου
Με αφορμή το θέμα που προέκυψε σχετικά με τις επικείμενες εκλογές και τη προσπάθεια σύστασης Δ.Σ. στο σωματείο “Ο ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ”, καθώς και τη συνεχή δημοσίευση αντιπαραθετικών δηλώσεων, θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου:
Η ακατάσχετη φλυαρία, φιλολογία και πιθανή παραπληροφόρηση, αναφορικά με τα πραγματικά δεδομένα, ποτέ δεν ωφέλησαν κανένα… Οι εκατέρωθεν δηλώσεις, ανακοινώσεις και αόριστες κουβέντες, ουδεμία υπηρεσία προσφέρουν στις προσπάθειες για ενότητα, που όλοι επικαλούνται, επιδιώκουν και υπόσχονται…. Αντίθετα, εντείνουν το κλίμα, απομακρύνουν τις πιθανότητες συνεργασίας και χαλούν κάθε γέφυρα επικοινωνίας…
Ως πότε θα τραβά ο ένας πετσί και ο άλλος τομάρι… Ως πότε θα μπήγουμε μαχαιριές στο ίδιο μας το κορμί!!! Γιατί αυτό κάνουμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια… Αυτοκτονούμε… Θεωρούμε ότι αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα του σωματείου, απέχοντας από τις δραστηριότητές του (πολλές φορές πολεμώντας τις κιόλας), τιμωρούσαμε κάποιους… Μιζέρια και θρασυδειλία…!
Είναι αυτό που θέλουμε…; Να εγκλωβιστούμε σε μια κατάσταση αντιπαράθεσης και απορριπτισμού, να γίνουμε δέσμιοι του κακού και τραυματικού παρελθόντος..; Να αναγκάσουμε μια κοινότητα να βιώνει τη στασιμότητα και τη οπισθοδρόμηση..; Και ποιοι είμαστε εμείς που θα επιτρέψουμε να γίνει αυτό..!!!
Με ενοχλεί αφάνταστα όταν ακούω για παρατάξεις στους κόλπους της κοινότητάς μας… Άκρως διχαστική ορολογία…(Μπαμπινιώτης: παράταξη = σύνολο του οποίου τα μέλη συνδέονται με κοινές αντιλήψεις, επιδιώξεις ή συμφέροντα) Και θέλω να πιστεύω ότι, σε μια κοινότητα όπως η δική μας (ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ), που αριθμεί 2000-2500 κατοίκους, αυτό ισχύει… Ότι, όλοι έχουμε κοινές αντιλήψεις, κοινές επιδιώξεις και κοινά συμφέροντα…! Ότι, μας συνδέουν κοινοί στόχοι, κοινά οράματα… ότι έχουμε κοινή πορεία… Αν όμως ισχύει οτιδήποτε άλλο, είμαστε χαμένοι από χέρι…
Εν τη ενώσει η ισχύς…! Δεν θα σταματήσω να το λέω: κανείς από μας δεν περισσεύει… Στον αγώνα επιβίωσης που διεξάγει η κοινότητά μας στην προσφυγιά, όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, έχουμε ρόλο να διαδραματίσουμε… Όσο μικρός κι αν είναι… Μπορούμε να βάλει ο καθένας μας το λιθαράκι του, ώστε να δούμε ξανά αυτή την καταταλαιπωρημένη κοινότητα, να ορθοποδεί, να σηκώνει το κεφάλι της και να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και φιλοδοξία..!!!
Οι προϋποθέσεις υπάρχουν, οι προδιαγραφές επίσης… Σε μας εναπόκειται να βρούμε τις σωστές συντεταγμένες, ώστε να τις αξιοποιήσουμε στο έπακρο, και να απομυζήσουμε στο μέγιστο τους καρπούς τους… Και μια είναι η συνταγή… ΕΝΟΤΗΤΑ- ΟΜΟΨΥΧΙΑ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ..!!!
Όσοι εμπλέκονται στα κοινά, δεν μπορεί παρά να έχουν μικτές εμπειρίες, καλές και άσχημες… Ας φροντίσουμε να κρατήσουμε μόνο τις καλές και τις θετικές, να κτίσουμε και να επενδύσουμε πάνω τους…. Και ας διαγράψουμε τις άσχημες, γιατί η αναφορά και μόνο σ’ αυτές, μόνο ζημιά κάνει…
Επανερχόμενος στο θέμα της σύστασης Δ.Σ. για το σωματείο μας, πιστεύω ότι, δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποκλείσουμε όποιον, αγνά και καλοπροαίρετα, πλήρως ανιδιοτελώς, θέλει να εμπλακεί και να βοηθήσει… Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι και καλοδεχούμενοι… Και ας μην κολλήσουμε σε στενά καταστατικά και διαδικαστικά θέματα..! Ας μαζευτούν όσοι έχουν την διάθεση να προσφέρουν, να συζητήσουν μεταξύ τους, και ας βρουν τη χρυσή τομή, ώστε να υπάρξει χώρος και ρόλος για όλους..!!! Χωρίς εκβιαστικές ατζέντες, χωρίς απειλές για αποχώρηση και κυρίως χωρίς αντιπαραθετικές διαθέσεις!
Ας δημιουργηθεί μια ομάδα που στόχο θα έχει, πραγματικά, να συνεχίσει να οδηγεί το σωματείο μας σε μια πορεία ανόδου και προόδου, μακριά από κάθε δέσμευση σε τρίτους… Ας γίνει ο ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ, η παράταξη όλων μας, και ας αναλώσουμε τις δυνάμεις μας προς το στόχο αυτό και όχι σε αχρείαστες και μικροεγωιστικές αντιπαραθέσεις…!!!
Σιάρπελ Ι. Φραγκίσκου
13 Ιουνίου 2016
