Μπήκαμε για τα καλά στην προεκλογική περίοδο για τις Ενδομαρωνιτικές Εκλογές Εκπροσώπου (ΕΕΕ)
Μερικοί τις απολαμβάνουν γιατί βρίσκουν ασχολία και ενδιαφέρον (ή και συμφέρον).
Πολλοί βρίσκονται σε δύσκολη θέση αφού νιώθουν ότι επιλέγοντας να στηρίξουν ένα από τους ενδιαφερόμενους, αναγκαστικά απορρίπτουν όλους τους άλλους.
Παραδοσιακά, οι ΕΕΕ προκαλούσαν μεγάλη αναστάτωση μέσα στην Κοινότητα.
Αυτό είναι ένα από τα κακά της ‘δημοκρατίας’.
Επιπρόσθετα, πολλοί αντιλαμβάνονται ότι όλη αυτή η φασαρία και η ένταση που οι ΕΕΕ προκαλεί μέσα στην Κοινότητα δεν αξίζει τον κόπο αφού τελικά ούτε την Κοινότητα αναγνωρίζει κανένας πραγματικά, αλλά πολύ περισσότερο ούτε και το θεσμό του Εκπροσώπου.
Γίνεται τελικά όλη αυτή η φασαρία για μια θέση που είναι μόνο συμβολική και για γόητρο, χωρίς άλλη αναγνώριση και χωρίς πραγματικές εξουσίες. Στην πραγματικότητα, όπως είναι τώρα το σύστημα, ακόμη και ένας αζάς έχει περισσότερη νομική εξουσία από τον Εκπρόσωπο της Κοινότητας.
Η θέση τελικά είναι μόνο συμβολική.
Επιπρόσθετα, και χειρότερα, πολύ εύκολα οι ίδιοι οι Μαρωνίτες, για τους δικούς τους λόγους, μπορούν να υποσκάψουν τις προσπάθειες του εκλεγμένου Εκπροσώπου τους. Ακόμη και αυτή τη συμβολική αναγνώριση, αν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει ο εκάστοτε Εκπρόσωπος, για να καταφέρει κάτι για την Κοινότητα, πολύ συχνά τον σταματούν ακόμη και χαμηλού επιπέδου κυβερνητικοί υπάλληλοι ή κομματικοί αξιωματούχοι, με πρόσχημα ότι άλλοι Μαρωνίτες δεν συμφωνούν.
Το αποτέλεσμα είναι το έργο του Εκπροσώπου να γίνεται πολύ δύσκολο και τα πιο πολλά μέλη της Κοινότητας να νιώθουν ότι ο εκάστοτε Εκπρόσωπος δεν κάνει καλά τη δουλειά του και να απογοητεύονται με αυτόν.
Αν πράγματι είμαστε μια Κοινότητα, και αν θέλουμε να παραμείνουμε, τότε χρειαζόμαστε και τη δική μας πραγματική διοικητική δομή, με πραγματική αναγνώριση και στήριξη. Με συγκεκριμένες εξουσίες, νομικά κατοχυρωμένες και σεβαστές, και στηριγμένες από την ίδια την Πολιτεία μας. Αυτό ισχύει φυσικά και για τον Εκπρόσωπο μας.
Αλλιώς, έχω τις μεγάλες αμφιβολίες μου κατά πόσο πράγματι έχουμε την αληθινή βούληση να διατηρήσουμε την Κοινότητα μας, και επομένως κατά πόσο αξίζει τον κόπο να έχουμε όλη αυτή τη φασαρία και την ένταση που προκαλείται με τις ΕΕΕ κάθε λίγα χρόνια. Εκτός φυσικά για αυτούς που βρίσκουν ασχολία και ενδιαφέρον (ή και συμφέρον).
Σε κάθε περίπτωση όμως, με δεδομένο ότι θα έχουμε σύντομα τις ΕΕΕ, ας τις προσεγγίσουμε πολιτισμένα και με ηρεμία. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι, και οι υποψήφιοι, πρέπει να πιστωθούν με τις καλύτερες προθέσεις και με τη διάθεση να βοηθήσουν την Κοινότητα τους. Εμείς με νηφαλιότητα να διαλέξουμε αυτόν που θεωρούμε πιο κατάλληλο για να προωθήσει, έστω και με τη συμβολική του ισχύ, και με τη δική μας στήριξη, τις θέσεις για την Κοινότητα που εμείς επιθυμούμε.
Ας μεγιστοποιήσουμε το όφελος και ας ελαχιστοποιήσουμε τη ζημιά από τις ΕΕΕ.