Σε μια μεστή από μηνύματα πολιτιστική εκδήλωση, η Μαρωνίτικη Κοινότητα, υποδέχτηκε τον Εκλαμπρότατο Καρδινάλιο Λεονάρτο Σάντρι, στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Μάρωνα. « Μια ιστορία πίσω από ένα όνομα» ήταν ο τίτλος της παράστασης πού ένωσε σε πνεύμα αδελφοσύνης και αγάπης, σχολεία και οργανωμένα σύνολα της κοινότητας. Αγαστά συνεργάστηκαν στο κάλεσμα του Μακαριώτατου Αρχιεπίσκοπου Μαρωνιτών κ.κ. Ιωσήφ Σουέιφ, με τον καλλιτεχνικό συντονισμό και την επιμέλεια της Διευθύντριας του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Μάρωνα κ. Γεωργίας Σκορδή Σιαμμούτη, το Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Αγίου Μάρωνα, το Saint Mary’s School, το Terra Santa School, η Κοινοτική Χορωδία, η Χορωδία Μελωδία των Νέων, το Σωματείο Κορμακίτης και ταλαντούχα παιδιά της κοινότητας. Την εκδήλωση στήριξαν η Ιερά Αρχιεπισκοπή Μαρωνιτών, η Σχολική Εφορεία Μαρωνιτών, οι Σύνδεσμοι Γονέων του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου Αγίου Μάρωνα και το 99ον Σύστημα Προσκόπων Μαρωνιτών. Την παρουσίαση φωτογραφιών και τα οπτικογραφημένα στιγμιότυπα επιμελήθηκε η Αντωνία Πογιατζή.
Την εκδήλωση που τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Λακατάμειας κ. Ιατρού, ο πρέσβης του Λιβάνου, ο Βουλευτής κ. Μαυρίδης και πολλοί άλλοι διακεκριμένοι φίλοι της κοινότητας καθώς και πλήθος κόσμου, χαιρέτισαν η Διευθύντρια του Δημοτικού Αγίου Μάρωνα κ. Γεωργία Σκορδή , ο Εκπρόσωπος των Μαρωνιτών στη Βουλή κ. Χατζηρούσος και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Ιωσήφ Σούεηφ.
Ένα μικρό κορίτσι που το λένε Σιαρπέλλα ψάχνει να βρει την ιστορία που κρύβεται πίσω από το όνομά της, γιατί απλά όλοι έχουμε μια ιστορία πίσω από το όνομά μας που γράφεται με τη θρησκεία μας, τη γλώσσα μας, τον πολιτισμό μας, τις αξίες ,μας και τα πιστεύω μας. Το ψάξιμο της, την παίρνει πίσω στο Μοναστήρι του Αγίου Μάρωνα στο Annayia του Λιβάνου , εκεί που μια νύχτα Χριστουγέννων, πέθανε ένας μεγάλος φωτεινός Άγιος της Μαρωνίτκης Εκκλησίας, ο Άγιος Σιάρπελ, πνευματικό τέκνο του Αγίου Μάρωνα. Παιδιά του Αγίου Μάρωνα και οι Μαρωνίτες που φτάνουν διωγμένοι στο Χρυσοπράσινο Φύλλο της Μεσογείου, την Κύπρο. Και έτσι η Σιαρπέλλα που είναι από την Κύπρο βλέπει τους Μαρωνίτες που «ήταν πολλοί και έμειναν λίγοι», ακούει το τραγούδι της πονεμένης γης, τρέχει στο ερειπωμένο σπίτι στα κατεχόμενα, στον θαλασσοφίλητο κάμπο που η μοίρα με το υφάδι της ιστορίας και τα χρώματα της γης και του ουρανού μπλέκει, ακούει τσιατιστά και τη «Μαρινιωτού», χορεύει στα σοκάκια του χωριού με νέους και νέες, ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησιάς και ακούει τη ψαλμωδία σε κάθε εκκλησιά των μαρωνίτικων χωριών Αγία Μαρίνα, Ασώματος, Καρπάσια , Κορμακίτης και όχι μόνο…
Ό,τι χρειάζονται οι νέοι είναι μια συνειδητότητα της ταυτότητάς τους και με εφόδια την αγάπη και την πίστη θα τραγουδούν δυνατά “ We are the world”.
Έτσι που στο τέλος το κορίτσι της ιστορίας, συνειδητά, περήφανα αλλά και ταπεινά, ελεύθερα και ταξιδιάρικα, αποφασιστικά και στη γλώσσα της λέει ξανά το όνομά της :
«Με λένε Σιαρπέλλα εσάς;»
«ismi e Şarpella, ll-intu?»
Με τις ευλογίες του ο Εκλαμπρότατος Λεονάρτο Σάντρι, έδειξε συγκινημένος και συγχάρηκε όλους τονίζοντας τη σπουδαιότητα που έχει η εκπαίδευση για το μέλλον και πως το μέλλον της κοινότητας των Μαρωνιτών περνά από την εκπαίδευση που παίρνουν τα παιδιά και οι νέοι της κοινότητας.