ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ –ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ – 2 Νοεμβρίου
Η Εκκλησία μας όρισε την 2α Νοεμβρίου ως ημέρα μνήμης των Νεκρών.
Κατ’ αυτήν την ημέρα, όλοι οι Χριστιανοί σκέφτονται (και πρέπει να σκεφτούν) τους δικούς τους νεκρούς:
-Να τους αφιερώσουν μια Θεία Λειτουργία,
-Να τους απαγγέλλουν μερικές προσευχές,
-Να ανάψουν στην εκκλησία ή στον τάφο τους μερικά κεριά,
-Να κάνουν κάποια καλή πράξη γι’ αυτούς,
-Να υποβληθούν σε κάποια προσωπική θυσία για τη μνήμη τους, κ.ά.
Τοιουτοτρόπως παρακαλούμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, το Σωτήρα μας, ο οποίος έφερε την Ανάσταση και τη Ζωή, να χύσει το έλεός Του στους νεκρούς μας, να συγχωρήσει τις αμαρτίες τους, να τους αναστήσει και να τους τοποθετήσει στους οίκους της δόξας Του.
Η Αγία Εκκλησία δεν λησμονεί τους νεκρούς. Η Θεία Λειτουργία του Σαββάτου είναι αφιερωμένη σ’ αυτούς. Ο ιερέας απαγγέλλει: «Σπλαχνίσου, Κύριε, τα τέκνα Σου τα οποία σφραγίστηκαν με το όνομά Σου, έφαγαν το Σώμα Σου, ήπιαν το αίμα Σου και απέθαναν με την ελπίδα Σου .. Ελάτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου και κληρονομήστε τη Βασιλεία του Ουρανού …»
Ας ζητήσουμε από την Αειπάρθενο Μαρία και όλους τους Αγίους μας να προσευχηθούν για τους νεκρούς μας, να τερματισθούν οι μέρες τους στο Καθαρτήριο, και να εισέλθουν στον Παράδεισο, όπου θα πλέουν μέσα στην ευτυχία, εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Η ανάμνηση των πιστών νεκρών εμφανίστηκε από τον 9ο αιώνα μ.Χ. και συνεχίζεται η μοναστική παράδοση να αφιερώνεται μια μέρα προσευχής για τους νεκρούς. Ο άγιος Ηγούμενος Οντιλών ντε Κλούνη (Γαλλία) (879 – 942) όρισε την ανάμνηση όλων των νεκρών στις 2 Νοεμβρίου.
Ο Άγιος Αυγουστίνος επαινούσε τη συνήθεια να προσευχόμαστε για τους νεκρούς, ακόμα και εκτός της ορισμένης ημερομηνίας, ούτως ώστε να μη λησμονείται ούτε ένας από αυτούς. Η Εκκλησία καθημερινά τους μνημονεύει.
Το 1915 μ.Χ. , κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πάπας Βενέδικτος 15ος διέδωσε αυτή την εξουσία στην Παγκόσμια Εκκλησία να τελεί Θείες Λειτουργίες και να προσεύχεται για τους νεκρούς.
Η Σύνοδος Βατικανού Δευτέρα ασχολήθηκε με το θέμα των νεκρών και πρόσθεσε μέσα στη Θεία Λειτουργία και στις προσευχές κείμενα που αναφέρονται στα παρακάτω:
-Θλίψη και ελπίδα μπροστά στο θάνατο,
-Ο Χριστός πέθανε για να μας αξιώσει να ζήσουμε,
-Ο Χριστός είναι η ζωή μας και η Ανάστασή μας,
-Ο θεός που μας έπλασε, θα μας αναστήσει,
-Λυτρωμένοι από το Χριστό, θα αναστηθούμε μαζί Του.
Στο «Πιστεύω» λέγουμε: «Πιστεύω στην ανάσταση των νεκρών». Η Εκκλησία προσεύχεται όπως όλοι οι νεκροί (σώματα και ψυχές) μπουν στη Βασιλεία του Θεού, όπου βασιλεύει η Ειρήνη και το Φως.
Ο Άγιος Αμβρόσιος σε μια ομιλία του υπογραμμίζει τα εξής: «Τι είναι ο Χριστός; Τίποτε άλλο παρά ο θάνατος του σώματος και το πνεύμα που δίνει τη ζωή. Εμείς επίσης πεθαίνουμε μαζί Του για να ζήσουμε μαζί Του. Δεν μπορούσε με καλύτερο τρόπο να μας σώσει παρά με το θάνατό Του. Γι’ αυτό ο θάνατός Του δίνει τη ζωή σε όλους».
Ο Άγιος Παύλος λέγει: «Ο Χριστός πέθανε, μετά αναστήθηκε, για να είναι ο Κύριος των νεκρών και των ζωντανών». (Ρωμ. 14,9).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ (πολλούς – όλους)
Στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Θυμήσου, Κύριε, τους δούλους Σου ……………………. που τους κάλεσες να αφήσουν τον κόσμο αυτό και να έλθουν κοντά Σου. Και εφόσον θέλησες να γίνουν σύμφυτοι με τον Υιό Σου, συμμετέχοντας στο θάνατό Του, αξίωσέ τους να συμμετέχουν και στην Ανάστασή Του, όταν θα αναστήσει από τη γη τους νεκρούς με τα σώματά τους και θα κάνει το ταπεινό μας σώμα όμοιο προς το ένδοξο σώμα Του.
Αλλά και τους κεκοιμημένους αδελφούς μας, και όλους αυτούς που Σου ήταν ευάρεστοι και πέρασαν από τον κόσμο αυτό στην αιωνιότητα, Σε παρακαλούμε να τους δεχθείς στοργικά στη βασιλεία Σου, όπου όλοι ελπίζουμε να βρεθούμε, για να απολαύσουμε αιώνια την δόξα Σου, όταν θα στεγνώσεις κάθε δάκρυ από τα μάτια μας, γιατί βλέποντας Εσένα, το Θεό μας, όπως ακριβώς είσαι, θα είμαστε όμοιοι Σου για όλους τους αιώνες.
Και ακατάπαυστα θα Σε υμνούμε και θα Σου αποδίδουμε κάθε τιμή και δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Μετά των δικαίων τις ψυχές των δούλων Σου, Σώτερ ανάπαυσε, φυλάττων αυτές στη μακαρία ζωή.
Στην ησυχία και στη γαλήνη, Κύριε, όπου αναπαύονται οι άγιοί Σου, ανάπαυσε και τις ψυχές των δούλων Σου, Εσύ που είσαι ο μόνος αθάνατος.
Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα. Καθώς ήταν στην αρχή, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Εσύ είσαι ο Θεός μας που κατέβηκες στον Άδη και έσβησες τους πόνους των κεκοιμημένων, Εσύ, Σώτερ, ανάπαυσε τις ψυχές των δούλων Σου.
Κύριε ελέησον.
Η μόνη αγνή και άχραντη Παρθένος, η οποία έμεινες έγκυος με τη δύναμη του αγίου Πνεύματος, πρέσβευε να ελεηθούν και να συγχωρηθούν οι ψυχές των δούλων Σου.
Κύριε ελέησον.
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου,
σε παρακαλούμε εισάκουσέ μας και ελέησέ μας.
Κύριε ελέησον.
Σε παρακαλούμε να αναπαύσεις και να συγχωρήσεις τις ψυχές των κεκοιμημένων δούλων Σου, να συγχωρήσεις κάθε εκούσιο και ακούσιο αμάρτημά τους.
Κύριε ελέησον.
Ζητούμε, Κύριε, να κατατάξεις τις ψυχές των δούλων Σου εκεί όπου αναπαύονται οι δίκαιοι, να δώσεις την άφεση των αμαρτιών τους, να τους ελεήσεις και να τους κάνεις άξιους της Βασιλείας των ουρανών.
Κύριε ελέησον.
Ο Θεός των πνευμάτων και πάσης σαρκός, Εσύ νίκησες το Θάνατο και καταπάτησες τον διάβολο και δώρισες τη ζωή στον κόσμο.
Κύριε ελέησον.
Ανάπαυσε τις ψυχές των κεκοιμημένων δούλων Σου, σε τόπο φωτεινό, σε τόπο χλοερό, σε τόπο αναψυχής, εκεί όπου λείπει ο πόνος, η θλίψη και ο στεναγμός.
Κύριε ελέησον.
Συγχώρησε τις αμαρτίες που έπραξαν με λόγια, με σκέψεις ή με έργα, διότι δεν υπάρχει άνθρωπος που έζησε στη γη και δεν αμάρτησε, Εσύ μόνος είσαι ο αναμάρτητος.
Κύριε ελέησον.
Εσύ είσαι η Ανάσταση, η Ζωή και Ανάπαυση των κεκοιμημένων δούλων Σου, Χριστέ ο Θεός ημών. Η δόξα και η τιμή στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα στους αιώνες των αιώνων.
Αμήν.
Ο έχων την εξουσία και των νεκρών και των ζώντων, ως αθάνατος βασιλιάς και αναστάς εκ νεκρών Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, με τις πρεσβείες της παναχράντου Μητρός, των άγιων Αποστόλων, των οσίων Πατέρων ημών, των προπατόρων μας Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, ανάπαυσε τις ψυχές των αδελφών μας που πέθαναν με την ελπίδα Σου, και κατάταξέ τους στις σκηνές των δικαίων Σου.
Σε μας δώσε τη χαρά, την αγάπη και το έλεος, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.
Αμήν.
Πάτερ … Χαίρε … Δόξα.//Θυμίαμα // Ράντισμα
Αιωνία η μνήμη τους.