Περίοδος της Πεντηκοστής – 14η Κυριακή της Πεντηκοστής
Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου κ.κ. Σελίμ Ζαν Σφέιρ
14η Κυριακή της Πεντηκοστής ( Λουκάς 10 / 38 – 42 )
Καθώς πορευόταν με τους μαθητές του ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, και τον υποδέχτηκε σπίτι της κάποια γυναίκα που την έλεγαν Μάρθα. Αυτή είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του. Αντίθετα, η Μάρθα δούλευε ασταμάτητα για να τους περιποιηθεί. Πήγε λοιπόν στον Ιησού και του είπε: «Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει». Ο Ιησούς της αποκρίθηκε: «Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς».
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,
- Η Μάρθα και η Μαρία αγαπούν τον Κύριο, αλλά το εκφράζουν με διαφορετικούς τρόπους.
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς μάς λέει ότι το σπίτι στο οποίο υποδέχτηκαν τον Ιησού ήταν το σπίτι της Μάρθας. Αυτό υποβιβάζει τη Μαρία στη δεύτερη θέση. Η Μάρθα ήθελε να υποδεχτεί τον Ιησού σωστά… το ήθελε τόσο πολύ που «απορροφήθηκε από τις πολλές φροντίδες της υπηρεσίας»… και, μέσα στην ενασχόλησή της, θέλοντας να είναι όλα τέλεια, και μάλλον δεν τα κατάφερε, άρχισε να κρίνει την αδελφή της που ήταν εκεί και δεν έκανε τίποτα. Η Μάρθα, που ξεκινά με καλή και γενναιόδωρη καρδιά, που βρίσκεται στη διαδικασία να δοθεί στον Ιησού υπηρετώντας και καλωσορίζοντάς τον, «κάνει το καθήκον της.»
Η Μαρία θα έπρεπε να τη βοηθάει, αλλά εκείνη κάθεται κυριολεκτικά στα πόδια του Δασκάλου, ακούγοντας τα λόγια Του. Επειδή ξέχασε να σερβίρει το γεύμα και δεν υπάκουσε στην αδελφή της Μάρθα, η οποία πρέπει να επέμενε, πρέπει να πιστέψουμε ότι η Μαρία είχε γοητευτεί εντελώς από τον λόγο του Ιησού! Ξέχασε όλα τα άλλα.
Τα λόγια του Ιησού την κατέκλυσαν, την διαπέρασαν, την γέμισαν… Δεν μπορούσε παρά να παραμείνει στα πόδια του, να τον ακούει και να ρουφάει κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα Του, όπως ένας διψασμένος στην έρημο που προσέχει σχολαστικά να μην αφήσει ούτε μια σταγόνα νερό να ξεφύγει. Ο Ιησούς επαινεί τη στοχαστική στάση της ακρόασης, επειδή γνωρίζει ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί, αλλά με τον λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού (Βλ. Ματθ. 4:4).
Ναι, ο Ιησούς εξηγεί ότι μόνο ένα πράγμα είναι απαραίτητο για να ζήσει ο άνθρωπος, δηλαδή να έχει τις απαντήσεις και τις χάρες που χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένος: να ακούει το Λόγο του Πατέρα. Αυτό είναι το καλύτερο μέρος, και αυτό είναι που επέλεξε η Μαρία. Δεν θα την πάρουν μακριά Του, λέει ο Ιησούς.
- Συνδυάζοντας τη Μάρθα και τη Μαρία στην καθημερινή μας ζωή.
Η Μάρθα, η γενναιόδωρη γυναίκα, και η Μαρία, η γυναίκα που ακούει, δεν είναι αντίθετες. Ο Λουκάς μας δείχνει πώς οι πιστοί πρέπει να ακολουθούν τον Ιησού
μέσα από το παράδειγμα αυτών των δύο γυναικών. Και οι δύο ενσαρκώνουν τη στάση που εμείς οι ίδιοι καλούμαστε να υιοθετήσουμε απέναντι στον Ιησού: να Τον υπηρετούμε με όλο μας το είναι και να Τον ακούμε με όλη μας την καρδιά.
Τα λόγια του Ιησού δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να διαχωρίσουν τις δύο αδελφές. Τα λόγια του Ιησού βάζουν τα πράγματα στη σωστή τους θέση και το μόνο που κάνουν είναι να φέρνουν τις δύο αδελφές πιο κοντά στην καθημερινή τους ζωή για να «αγαπούν» και να «υπηρετούν», χωρίς να θέτουν τις στάσεις και τους ρόλους τους η μία απέναντι στην άλλη.
Έτσι, το σημερινό Ευαγγέλιο μας υπενθυμίζει ότι η σοφία της καρδιάς έγκειται ακριβώς στην ικανότητα να συνδυάζει αυτά τα δύο στοιχεία: τον στοχασμό και την πράξη. Η Μάρθα και η Μαρία μας δείχνουν τον τρόπο. Αν θέλουμε να γευτούμε τη ζωή με χαρά, πρέπει να συνδυάσουμε αυτές τις δύο στάσεις: από τη μία πλευρά, «να είμαστε στα πόδια» του Ιησού, ακούγοντάς Τον καθώς μας αποκαλύπτει το μυστικό των πάντων- από την άλλη, να είμαστε προσεκτικοί και γρήγοροι να δείξουμε φιλοξενία, όταν περνάει και χτυπάει την πόρτα μας, με το πρόσωπο ενός φίλου που χρειάζεται αδελφοσύνη και μια στιγμή για να ανακτήσει τις δυνάμεις του.
Προσευχή: Κύριε, δώσε μας τη χάρη να αγαπάμε και να υπηρετούμε εσένα και τους αδελφούς και τις αδελφές μας με τα χέρια της Μάρθας και την καρδιά της Μαρίας, ώστε, ακούγοντάς σε πάντα, να γίνουμε οικοδόμοι της ειρήνης και της ελπίδας. Αμήν.
† Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου
