Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου κ.κ. Σελίμ Ζαν Σφέιρ -13η Κυριακή της Πεντηκοστής
Περίοδος της Πεντηκοστής
Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου κ.κ. Σελίμ Ζαν Σφέιρ
13η Κυριακή της Πεντηκοστής – (Λουκάς 8 / 1 – 15)
Λίγον καιρό αργότερα ο Ιησούς περιόδευε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, κηρύττοντας και φέρνοντας το χαρμόσυνο άγγελμα της βασιλείας του Θεού. Μαζί του ήταν και οι δώδεκα μαθητές του, καθώς και μερικές γυναίκες, που είχαν θεραπευτεί από αρρώστιες και βάσανα, από δαιμονικά πνεύματα και ασθένειες. Αυτές ήταν η Μαρία, που ονομαζόταν Μαγδαληνή, απ’ την οποία ο Ιησούς είχε βγάλει εφτά δαιμόνια, η Ιωάννα η γυναίκα του Χουζά, αξιωματούχου του Ηρώδη, η Σουσάννα και άλλες πολλές, που χρησιμοποιούσαν τα υπάρχοντά τους για να υπηρετούν τον Ιησού.
Όταν συγκεντρώθηκε κοντά στον Ιησού πολύς κόσμος, που έρχονταν από διάφορες πόλεις, εκείνος τους είπε μια παραβολή: «Βγήκε ο σποριάς για να σπείρει το σπόρο του· καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν στο δρόμο, όπου καταπατήθηκαν και τους έφαγαν τα πουλιά. Άλλοι έπεσαν στις πέτρες και, όταν φύτρωσαν, ξεράθηκαν, γιατί δεν είχε υγρασία. Άλλοι σπόροι έπεσαν ανάμεσα σε αγκάθια και, όταν αυτά φύτρωσαν μαζί τους, τους έπνιξαν. Άλλοι όμως έπεσαν στο γόνιμο έδαφος, φύτρωσαν κι έδωσαν καρπό εκατό φορές περισσότερο». Αφού τα είπε όλα αυτά, πρόσθεσε με έμφαση: «Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει ας τα ακούει».
Οι μαθητές του τότε τον ρωτούσαν: «Τι σημαίνει η παραβολή αυτή;» Εκείνος τους απάντησε: «Σ’ εσάς έδωσε ο Θεός να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας του, ενώ στους υπολοίπους αυτά δίνονται με παραβολές, ώστε να κοιτάζουν αλλά να μη βλέπουν και ν’ ακούνε αλλά να μην καταλαβαίνουν».
«Η παραβολή αυτή σημαίνει το εξής: Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού. Οι σπόροι που έπεσαν στο δρόμο, είναι εκείνοι που άκουσαν το λόγο του Θεού· έρχεται όμως ύστερα ο διάβολος και τον παίρνει απ’ τις καρδιές τους, για να μην πιστέψουν και σωθούν. Οι σπόροι που έπεσαν στο πετρώδες έδαφος, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν το λόγο, τον δέχονται με χαρά, δεν έχουν όμως ρίζα· γι’ αυτό πιστεύουν για λίγο διάστημα και, όταν έρθει ο καιρός της δοκιμασίας, απομακρύνονται. Αυτοί που έπεσαν στ’ αγκάθια, είναι εκείνοι που άκουσαν το λόγο, συμπορεύονται όμως με τις φροντίδες, με τον πλούτο και τις απολαύσεις της ζωής, πνίγονται απ’ αυτά και δεν καρποφορούν. Με το σπόρο που έπεσε στο γόνιμο έδαφος, εννοούνται όσοι άκουσαν το λόγο με καλή και αγαθή καρδιά, τον φυλάνε μέσα τους και καρποφορούν με υπομονή».
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,
- Ο σποριάς.
Ο σποριάς δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Κύριό μας Ιησού, ο οποίος χρησιμοποιεί κάθε δυνατό μέσο για να φέρει κάθε είδους ευλογίες και παρηγοριά στις καρδιές μας. Δεν σταματά ποτέ να σπέρνει. Δεν σταματά ποτέ. Τα πάντα είναι μια ευκαιρία γι’ αυτόν να μας δώσει αυτό που χρειαζόμαστε. Δουλεύει συνεχώς.
Γνωρίζω πώς να αναγνωρίζω αυτή τη βροχή χάριτος που δίνει στη ζωή μου κάθε μέρα;
- Ο σπόρος.
Όπως εξηγεί ο ίδιος ο Ιησούς, ο σπόρος είναι ο Λόγος, δηλαδή ο Λόγος του Θεού που θέλει να πέσει στη γη της ζωής μας και να την κάνει καρποφόρα. Και τι είναι ο Λόγος αν όχι ο ίδιος ο Ιησούς; Πράγματι, ο Ιησούς είναι ο Λόγος του Πατέρα! Είναι ο Λόγος του Θεού! Είναι αυτός που δίνει νόημα στην ύπαρξή μας και στις καθημερινές μας προσπάθειες. Είναι αυτός που μας σώζει.
Αυτός ο Λόγος είναι ο ίδιος ο Ιησούς και είναι η αλήθεια!
Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε σε επαφή με την Αλήθεια διαλογιζόμενοι αυτή την παραβολή που μας είπε ο Ιησούς. Το Ευαγγέλιο που διαλογιζόμαστε περιέχει όλη τη δύναμη της συνάντησής μας με τον Ιησού, επειδή περιέχει τον Λόγο, τον ίδιο τον Ιησού!
- Η γη.
Η γη είναι η ψυχή μου, η ζωή μου, όπου ο Θεός θέλει να κατοικήσει, όπου ο Θεός κάνει τον σπόρο να πέσει και να βλαστήσει. Σε ποια κατάσταση βρίσκεται το χώμα μου; Ξεραμένο, καμένο, πνιγμένο από αγκάθια; Ή είναι καλό χώμα, έτοιμο να ακούσει και να δεχτεί αυτό που θέλει να μου πει ο Θεός; Είμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μου ζητάει ο Θεός και να αποδώσω τον καρπό που περιμένει από μένα;
Προσευχή: Κύριε, σου προσφέρω τα πάντα. Δούλεψε μέσα μου. Δούλεψε στη ζωή μου και στην ψυχή μου. Έλα και σπείρε τον σπόρο σου, τον σπόρο του Λόγου σου που είναι η Αλήθεια, βοήθησέ με να μετατρέψω την καρδιά μου σε γόνιμο έδαφος, ώστε ο Λόγος σου να ριζώσει εκεί και να μπορέσω να φέρω τον καρπό που περιμένεις από μένα. Αμήν.
- Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου
