Πασχαλινό μήνυμα 2023 του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου Μαρωνιτών Κύπρου κ. Σελίμ Ζαν Σφέιρ
Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές,
Χριστός Ανέστη,
Είθε η ειρήνη Του Χριστού να είναι με όλους μας,
Ποιος θα κυλήσει την πέτρα για εμάς;
Κατά το δειλινό, ο Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου, που καταγόταν από την Αριμαθαία, και περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού. Ο Πιλάτος αναγκάστηκε να παραδώσει το σώμα στον Ιωσήφ. Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε μ’ αυτό και τον τοποθέτησε σ’ ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο· μετά κύλησε ένα λιθάρι κι έκλεισε την είσοδο του μνήματος. Η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσήφ παρακολουθούσαν πού τον έβαλαν. Μάρκος 15:43 και 46-47
Όταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, και η Σαλώμη, αγόρασαν αρώματα, για να πάνε ν’ αλείψουν το σώμα του Ιησού. Ήρθαν στο μνήμα πολύ πρωί την επομένη του Σαββάτου, μόλις ανέτειλε ο ήλιος. Κι έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα από την είσοδο του μνήματος;» Μάρκος 16 : 1-3
Αυτό το ανάγνωσμα μας οδηγεί πίσω στην πρώτη ημέρα της Σαρακοστής, όταν μας έβαλαν στο μέτωπο, στάχτη σε μορφή σταυρού, θυμίζοντάς μας τα λόγια του Θεού στο βιβλίο της Γένεσης: «Θυμήσου, ω άνθρωπε, ότι είσαι χώμα, και στο χώμα θα επιστρέψεις!» Γένεση 3:19
Γιατί στη συσσωρευμένη σκόνη του σώματός μας οι αμαρτίες μας έχουν σκάψει έναν τάφο για τον Ιησού Χριστό, όπου είναι θαμμένος, περιμένοντας τη στιγμή της ανάστασης για να μας αναστήσει μαζί του, όπως είπε ο απόστολος Παύλος: «΄Η μήπως λησμονείτε πως το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού Χριστού σημαίνει συμμετοχή στο θάνατο του; Πραγματικά, το βάπτισμά μας σημαίνει τη συμμετοχή μας στο θάνατο και στην ταφή του Χριστού. Κι όπως ο Πατέρας Θεός με τη δύναμή Του ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς, το ίδιο κι εμείς μπορούμε να ζήσουμε μια νέα ζωή.» Προς Ρωμαίους 6:3-4
Βρισκόμαστε μπροστά σε αυτή την θλιβερή σκηνή που προηγείται της χαράς «την οποία κανείς δεν θα μπορέσει να την αφαιρέσει» Ιωάννης 16:22. Οι αμαρτίες μας έχουν σταυρώσει τον Ιησού και τον έχουν θάψει μέσα μας, και στεκόμαστε μπροστά στη μεγάλη πέτρα που κλείνει την πόρτα της ανάστασής μας, ρωτώντας όπως οι γυναίκες: «Ποιος θα κυλήσει την πέτρα για εμάς;»
Κανείς, γιατί μήπως το θέλουμε πραγματικά; Αυτή η πέτρα βαραίνει τη ζωή μας και μας εμποδίζει να δούμε την Ανάσταση. Δημιουργεί μέσα μας κάθε είδους απελπισία και αδυναμία. Είναι η πέτρα των διεφθαρμένων καρπών της σάρκας, τους οποίους απαριθμεί ο απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Γαλάτες και οι οποίοι μας εμποδίζουν να κληρονομήσουμε τη Βασιλεία του Θεού: «Τα δε έργα της σάρκας είναι φανερά: Αυτές είναι η πορνεία, η ακαθαρσία, η λαγνεία, η ειδωλολατρία, οι κατάρες, οι έχθρες, οι διαμάχες, οι έριδες, οι ζηλοφθονίες, η οργή, η διαμάχη, τα σχίσματα, ο φθόνος, οι φόνοι, η μέθη, η λαιμαργία και τα παρόμοια. Σας προειδοποιώ, όπως έκανα και προηγουμένως, ότι όσοι κάνουν τέτοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού.» Προς Γαλάτας 5:19-21
Αυτές οι πράξεις πληγώνουν τη συνείδησή μας, όμως τις ωραιοποιούμε και τις δικαιολογούμε για να ικανοποιήσουμε τις εγωιστικές μας επιθυμίες, βυθιζόμενοι βαθύτερα στην παρακμή τους. Αυτές είναι που εμποδίζουν την Ανάστασή μας. Μερικές φορές προσπαθούμε ειλικρινά να απαλλαγούμε από αυτές, αλλά δεν μπορούμε! Μας εξουσιάζουν σχεδόν συνεχώς, αλυσοδένουν τη θέλησή μας και μας τραβούν όλο και πιο κοντά στην ικανοποίηση των εγωιστικών μας επιθυμιών, οι οποίες παραμορφώνουν την εικόνα του Θεού σύμφωνα με την οποία δημιουργηθήκαμε.
Έτσι, όπως οι τρεις γυναίκες, ψάχνουμε να βρούμε αρώματα για να αλείψουμε το σώμα του Ιησού που είναι θαμμένο μέσα μας, για να καλύψουμε την άσχημη μυρωδιά των τάφων μας που μας αηδιάζει. Δεν ωφελεί, η μεγάλη πέτρα πάντα φράζει το δρόμο. Έχουμε ξεχάσει ότι όλα τα αρώματα του κόσμου, που αποτελούνται από άφθονες και συχνές προσευχές, καλές πράξεις και όλες τις θετικές τους επιπτώσεις, δεν είναι δυνατόν να ξεπεράσουν τον θάνατο μέσα μας και να καλύψουν τις άσχημες μυρωδιές που αναδύονται! Η μόνη μας διέξοδος είναι να φωνάξουμε μαζί με τον Απόστολο Παύλο: «Τι δυστυχισμένος, αληθινά, που είμαι! Ποιος μπορεί να με λυτρώσει από την ύπαρξη αυτή, που έχει υποταχθεί στον θάνατο;» Προς Ρωμαίους 7:24
Μια ματιά του Ιησού στον Πέτρο ήταν αρκετή για να τον μεταμορφώσει. Γιατί πρέπει να δεχτούμε ακόμα πως είμαστε σαν τους φρουρούς που παρακολουθούν τον τάφο για να εμποδίσουν «τους μαθητές του Ιησού να έρθουν και να κλέψουν το σώμα και να πουν στον λαό: «Αναστήθηκε»; Ματθαίος 27:64; Εν μέσω αυτής της απελπισίας, ο Χριστός μπορεί ακόμα να αναδυθεί από το σκοτάδι των τάφων μας, να φωτίσει το σκοτάδι της ζωής μας και να μας αλείψει προσωπικά με το άρωμα της Ανάστασής Tου, το οποίο λάβαμε στο βάπτισμα. Αλλά ΜΟΝΟ αν πιστέψουμε σε Aυτόν και αναπτύξουμε τα αποτελέσματα αυτού του βαπτίσματος στη ζωή μας. Τότε θα είναι αυτό το βλέμμα που θα μας κάνει να «κλάψουμε πικρά» όπως ο Πέτρος.
Την ημέρα της βάπτισής μας λάβαμε το Άγιο Πνεύμα. Δυστυχώς, για πολλούς από εμάς, παραμένει εκτός λειτουργίας- ακόμα σφραγισμένο, τυλιγμένο, καινούργιο. Είναι σαν να λαμβάνουμε ένα δώρο που το κρατάμε στο περιτύλιγμα του και δεν το χρησιμοποιούμε. Αυτό σίγουρα λυπεί τον δωρητή. Με τον καιρό μάλιστα το ξεχνάμε, παρόλο που έχει μεγάλη αξία. Το Άγιο Πνεύμα έχει έρθει σε εμάς με την πλήρη αφθονία της χάρης και της αγάπης του Θεού για εμάς!
Αλλά ο Ιησούς είπε: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία, όλοι εκείνοι που είναι μέσα στους τάφους θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του ανθρώπου.» Ιωάννης 5:28 «Γι’ αυτό, όπως λέει το Άγιο Πνεύμα, Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του Θεού, μην γίνετε σκληρόκαρδοι.» Προς Εβραίους 3:7-8
Σήμερα είναι η ώρα της χάρης, σήμερα είναι η ώρα της επιστροφής μας. «Τώρα λοιπόν, λέει ο Κύριος, επιστρέψτε σε μένα με όλη σας την καρδιά, με νηστεία, με κλάμα και με θρήνο. Σκίστε τις καρδιές σας, όχι τα ιμάτιά σας, και επιστρέψτε στον Κύριο, τον Θεό σας- γιατί αυτός είναι φιλάνθρωπος και ελεήμων, αργός στο θυμό και πλούσιος σε καλοσύνη.» Ιωήλ 2: 12-13 Τώρα το Πνεύμα του Θεού θέλει να εργαστεί στη ζωή μας και να ανανεώσει τις καρδιές μας που έχουν στεγνώσει από την αμαρτία. Τώρα ας ζήσουμε μέσα στο Πνεύμα του Θεού, ώστε η ζωή μας να ανθίσει και να φέρει τους καρπούς του Πνεύματος, που είναι: « η Αγάπη, χαρά, ειρήνη, υπομονή, πραότητα, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Τίποτα απ’ αυτά δεν καταδικάζει ο νόμος. Όσοι ανήκουν στον Ιησού Χριστό έχουν σταυρώσει τον αμαρτωλό εαυτό τους μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες του. Αφού λοιπόν ζούμε με τη δύναμη του Πνεύματος, πρέπει ν’ ακολουθούμε το Πνεύμα.» Γαλάτας 5:22-25
Διότι, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, «εμείς ενεργούμε ως πρεσβευτές του Χριστού, μέσα από τα δικά μας λόγια είναι σαν να σας παρακαλεί ο Θεός – στο όνομα του Χριστού λοιπόν σας παρακαλούμε: συμφιλιωθείτε με τον Θεό.» Β Κορινθίους 5:20 Η ευωδία της ανάστασης ας διαδοθεί από εμάς σε αυτή τη χαρμόσυνη γιορτή σε όλο τον κόσμο, ξεκινώντας από την πατρίδα μας: «Γιατί εμείς είμαστε η ευωδιά του Χριστού που προσφέρεται στο Θεό, και για όσους βαδίζουν στη σωτηρία και για όσους βαδίζουν στην απώλεια.» Β Κορινθίους 2:15 Ας ζήσουμε και ας ενεργήσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να αντανακλάμε την ανάσταση από αγάπη προς τον Ιησού Χριστό.
Έχετε καταλάβει ότι κανένας, κανένας άνδρας που γεννήθηκε από γυναίκα, δεν μπορεί να κυλήσει για εμάς την πέτρα της αμαρτίας που μας κλειδώνει σε καλά σφραγισμένους, φρικτούς και αηδιαστικούς τάφους. Μόνο ο Ιησούς Χριστός, αυτός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, έχει τη δύναμη να κυλήσει αυτή την πέτρα! Ας πιστέψουμε λοιπόν στη Δύναμή Του και ας αποφασίσουμε να πορευτούμε μαζί Του, με την Παναγία, τον Άγιο Ιωσήφ, τους αδελφούς Μασάμπκι και όλη την πομπή των Αγίων και των Αγγέλων στην δοξολογία της Ανάστασής Του, γιατί αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί στη ζωή μας, η ανάσταση που συντελέστηκε στον τάφο του Ιωσήφ της Αριμαθαίας είναι μάταιη- έλαβε χώρα πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, αλλά δεν έχει ακόμα κανένα αποτέλεσμα στη ζωή μας.
Γι’ αυτό λέγεται: «Ξύπνα, εσύ που κοιμάσαι, και αναστήσου από τους νεκρούς, και θα σε αναστήσει ο Χριστός.» Προς Εφεσίους 5:14 Για τις γυναίκες ήταν η θλίψη που δεν μπόρεσαν να τιμήσουν το σώμα του Ιησού όπως επιθυμούσαν, και για τον Πέτρο ο πόνος που πρόδωσε αυτόν που αγαπούσε περισσότερο από όλα. Αυτά τα συναισθήματα αντικατοπτρίζουν τη βαθιά προσήλωσή τους στον Ιησού και την επιθυμία τους να ζήσουν σύμφωνα με τις διδασκαλίες του.
Τότε ο Χριστός κύλησε την πέτρα μακριά τους.
Ο Χριστός θα κυλήσει την πέτρα και μακριά από εμάς.
Ο Χριστός αναστήθηκε! Χριστός Ανέστη !
- Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου
