ΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΎ ΤΗΣ ΕΟΡΤΉΣ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΜΑΡΩΝΑ -ΛΕΥΚΩΣΊΑ 2023
Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
- Μέσα στο χώμα.
Οι κόκκοι του σιταριού δεν σπέρνονται ποτέ στο νερό ή στον αέρα … Αυτό δείχνει τη σημασία του «καλού εδάφους» (Λουκάς 8:8), στο οποίο μας φύτεψε ο καλός Κύριος, για να κατοικήσουμε σ’ αυτό … να ζήσουμε σ’ αυτό, να καρποφορήσουμε σ’ αυτό … και τελικά να πέσουμε σ’ αυτό και να πεθάνουμε σ’ αυτό, ακολουθώντας το παράδειγμα των προγόνων μας … όπως λέει ο Λόγος του Θεού: «Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, ώσπου να ξαναγυρίσεις στη γη από την οποία προήλθες, γιατί χώμα είσαι, και στο χώμα θα επιστρέψεις». (Γεν. 3:19) … Δεν είμαστε παρά χώμα της γης, και τα σώματά μας θα επιστρέψουν στη γη μετά από αυτή τη ζωή.
Τα σωματίδια της γης σχηματίζονται επίσης από τη σκόνη των σωμάτων των προγόνων μας. Πότισαν το χώμα, με τον ιδρώτα του προσώπου τους, το δούλεψαν με τη δύναμη των χεριών τους και το προστάτευσαν με το αίμα τους… Το αγάπησαν, ταυτίστηκαν με το χώμα του και τελικά ανακάτεψαν το χώμα τους με το χώμα εκείνων που προηγήθηκαν.
- Στο θάνατο.
«Αν ο κόκκος του σιταριού που έπεσε στη γη δεν πεθάνει» … και ποιος τολμά να πει ότι ο σωματικός θάνατος είναι λιγότερο από το πάθος και την αγάπη;… Παθιασμένοι για την αγάπη του Χριστού, πεθαίνουμε… πεθαίνουμε στο σώμα και στις σαρκικές επιθυμίες… για να ζήσουμε για τον Χριστό.
Ο θάνατός μας στην υλική και κοσμική ζωή είναι το αποκορύφωμα της αγιότητας… αγιότητα σημαίνει να είμαστε πλήρως και ολοκληρωτικά αφιερωμένοι στο Θεό. Είναι μια αφιέρωση βασισμένη στην απεριόριστη αγάπη… ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα μας, του Αγίου Μάρωνα, ο οποίος εγκατέλειψε όλες τις κοσμικές απολαύσεις και έγινε ασκητής. Έτσι, ανέβηκε στη Βασιλεία για να δημιουργήσει με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος τη Βασιλεία ανάμεσά μας. Φύτεψε τον εαυτό του στη γη του, έναν ευλογημένο κόκκο σιταριού… που καρποφορεί στον Ιησού Χριστό, στον οποίο«πέθανε από αγάπη», και δια του οποίου αγίασε τον εαυτό του.
Έτσι ο Άγιος Μάρωνας επέτρεψε στη ζωή του να γίνει ένας ζωντανός λόγος του Θεού « που η βροχή και το χιόνι πέφτουν απ’ τον ουρανό και πίσω εκεί δεν επιστρέφουν, χωρίς να δώσουνε στη γη να πιει και να την κάνουν γόνιμη για να βλαστήσει, να δώσει σπόρο στο σποριά κι οι άνθρωποι να φάνε. Έτσι θα είναι κι ο λόγος μου που βγαίνει απ’ το στόμα μου· πίσω δεν θα επιστρέψει σ’ εμένα αδειανός, χωρίς το θέλημά μου να εκτελέσει,χωρίς να εκπληρώσει την αποστολή που του ανέθεσα ». (Ησ. 55 / 10-11)
- Στην αγιότητα.
Η προσφορά που παρουσιάζουμε στην Αγία Τράπεζα είναι κόκκοι σιταριού που μοιάζουν με τον μεσίτη μας, τον Άγιο Μάρωνα. Αυτοί οι κόκκοι σιταριού έπεσαν στο χώμα της γης, πέθαναν, μεγάλωσαν και καρποφόρησαν όπως και όσους άλλους κόκκους σιταριού ήθελε ο Θεός, και συνεχίζουν να καρποφορούν μέσα από εμάς σήμερα… Ναι, αυτοί οι κόκκοι σιταριού είναι ο καθένας από εμάς, γιατί όπως περιγράφει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς τους Κορινθίους: « Όπως ο άρτος είναι ένας, έτσι κι εμείς αποτελούμε ένα σώμα, αν και είμαστε πολλοί, γιατί όλοι τρώμε από τον ίδιο άρτο.» (Κορ. Α 10:17)
Είμαστε οι κόκκοι σιταριού του Μάρωνα, το ψωμί στο οποίο ο Ιησούς ενσαρκώνεται στην Αγία Τράπεζα σε κάθε Θεία Λειτουργία… είναι στην Αγία Τράπεζα που ο Ιησούς ενσαρκώνεται σε αυτούς τους κόκκους σιταριού, και στην ίδια Αγία Τράπεζα πεθαίνει στο θρυματισμένο ψωμί, και είναι σε αυτή την Αγία Τράπεζα που ανασταίνεται.
Σ’ αυτό το ίδιο θυσιαστήριο αποκαλύπτεται η υπέρτατη αγάπη του Θεού και ο πλούτος της χάρης Του… σαν να μας λέει: Ω κόκκοι σιταριού που προσφερθήκατε σε Μένα στο θυσιαστήριο… με την προσφορά των σωμάτων σας, με την οποία προσφερθήκατε σε Μένα… Εγώ με τη σειρά Μου προσφέρω τον εαυτό Μου σε σας, αλλά, αναστημένος… μια ανάσταση στη ζωή σας… για να ζήσετε, για να μην πεθάνετε στη γη.
Όχι, αν επιλέξουμε να δεχτούμε την Θεοτόκο Μαρία, στο σπίτι μας, ο Κύριος δεν θα επιτρέψει ποτέ να πέσει ο κόκκος μας στην άκρη του δρόμου για να τον πάρει ο διάβολος και να χάσουμε την παιδική μας ιδιότητα, ούτε να πέσει στον βράχο για να μείνουμε χωρίς ρίζες και να υποκύψουμε σε δυσκολίες και πειρασμούς, ούτε στα βάτα για να μας πνίξουν οι απολαύσεις του κόσμου (Λουκ. 8: 11-15). Όχι, μαζί με τη Μαρία επιστρέφουμε στο «καλό έδαφος» με τη μετάνοια, τη μεταμέλεια και την μεταστροφή μας- το πιο όμορφο δώρο που μας έδωσε ο Κύριος για να επιστρέψουμε σε Εκείνον χωρίς ποτέ να κουραστεί να μας βλέπει να επιστρέφουμε.
Προσευχή: Κύριε, κάνε μας να βαδίσουμε μαζί με τη Μαρία στο δρόμο του Αγίου Μάρωνα, το όνομα του οποίου φέρουμε, ώστε να γίνουμε σαν κι αυτόν, κόκκοι σιταριού που φυτεύτηκαν στο «καλό χώμα» αυτού του κόσμου, όχι μόνο για να πεθάνουν, αλλά για να καρποφορήσουν σε πληρότητα… και ας γίνουμε, σύμφωνα με το παράδειγμά του, μια προσφορά στην οποία η πατρική σου εικόνα εκδηλώνεται καθαρά … για να γίνουμε μάρτυρες στη γη από την οποία διαμορφωθήκαμε και στην οποία θα επιστρέψουμε … τη γη της Κύπρου, της Αγίας Μαρίνας και του μοναστηριού του Προφήτη Ηλία, της Καρπάσιας και του Τιμίου Σταυρού, του Ασωμάτου και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ,του Κορμακίτη και του Αγίου Γεωργίου και για όλες τις εκκλησίες των Μαρωνιτών και της Κύπρου. Κύριε, άφησε κάθε εκτοπισμένο άτομο να επιστρέψει στα σπίτια του και «αντί γι’ αγκάθια θα βλαστήσουν κυπαρίσσια, αντί για βάτα θα βλαστήσουνε μυρτιές. Αυτό θα είναι δόξα για τον Κύριο, αιώνιο σημείο, ανεξάλειπτο.» (Ησ. 55:13), Αμήν.
- Σελίμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου