Αγαπημένη μου θεία Τέττα
Του Γιώργου Σκορδή
“Δεν έχω τη δύναμη” μου ψιθύρισες πριν λίγες μέρες όταν σου είπα ότι θα έρθω να σε πάρω στον Κορμακίτη σου. Από όλα που σου έλεγα εσυ μόνο σε αυτό μου απάντησες, όλα τα άλλα τα αγνόησες , μάζευες δυνάμεις για να μιλήσεις για μια ακόμα φορά για τον Κορμακίτη σου.
“Εμένα η ζωή μου όλη είναι ο Κορμακίτης γι αυτό ο,τι καλό γίνεται για τον Κορμακίτη με συγκινεί και θέλω να είμαι παρούσα.”
Κι όμως, αγαπημένη μου, ήσουν ένας παγκόσμιος πολίτης.
Στηρίχθηκες στον μικρό Κορμακίτη και έδωσες και δημιούργησες πολύ πέρα από το μικρό μας χωριό.
Δεν είχες τη δύναμη, εσύ ,που μας έδωσες όλους δύναμη,
εσύ, που έκανες την ανάγκη όνειρο και το όνειρο ανάγκη.
Εσύ που μας έδωσες τη δύναμη να ονειρευόμαστε, να είμαστε περήφανοι Μαρωνίτες,
Εσύ, Αγαπημένη μου, που η ζωή σου, η παρουσία σου και μόνο, το χαμόγελό σου, ο ταπεινός χαρισματικός σου λόγος μας γέμιζε δύναμη,
Εσύ που μας δίδαξες πώς να βρίσκουμε τη δύναμη και να προχωρούμε.
Αγαπημένη μου θεία Τέττα , αγαπημένη μου Αδελφή Μπερνανατέτ, Αγαπημένη μου δασκάλα, Αγαπημένη μου Μαρωνίτισσα,
Σε ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας.
Την έκανες πολύ πιο όμορφη.