Αγαπητά εν Χριστώ αδέλφια,
Σήμερα ας προσευχηθούμε ειδικά για την ειρήνη στην Ουκρανία ώστε καθώς είπε ο Άγιος Πατέρας Φραγκίσκος, οι ηγέτες «να εξετάσουν σοβαρά την συνείδηση τους ενώπιον του Θεού που είναι ο Θεός της ειρήνης και όχι του πολέμου».
Ο Ιησούς έλεγε αυτή την παραβολή: «Κάποιος άνθρωπος ήταν πλούσιος, φορούσε πολυτελή ρούχα και το τραπέζι του κάθε μέρα ήταν λαμπρό. Κάποιος φτωχός όμως, που τον έλεγαν Λάζαρο, ήταν πεσμένος κοντά στην πόρτα του σπιτιού του πλουσίου, γεμάτος πληγές, και προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Έρχονταν και τα σκυλιά και του έγλειφαν τις πληγές. Κάποτε πέθανε ο φτωχός, και οι άγγελοι τον πήγαν κοντά στον Αβραάμ. Πέθανε κι ο πλούσιος και τον έθαψαν.
Στον Άδη που ήταν και βασανιζόταν, σήκωσε τα μάτια του και είδε από μακριά τον Αβραάμ και κοντά του το Λάζαρο. Τότε φώναξε ο πλούσιος και είπε: «πατέρα μου Αβραάμ, σπλαχνίσου με και στείλε το Λάζαρο να βρέξει με νερό την άκρη του δάχτυλού του και να μου δροσίσει τη γλώσσα, γιατί υποφέρω μέσα σ’ αυτή τη φωτιά». Ο Αβραάμ όμως του απάντησε: «παιδί μου, θυμήσου ότι εσύ απόλαυσες την ευτυχία στη ζωή σου, όπως κι ο Λάζαρος τη δυστυχία. Τώρα λοιπόν αυτός χαίρεται εδώ, κι εσύ υποφέρεις. Κι εκτός απ’ όλα αυτά, υπάρχει ανάμεσά μας μεγάλο χάσμα, ώστε αυτοί που θέλουν να διαβούν από ‘δω σ’ εσάς να μην μπορούν· ούτε οι από ‘κει μπορούν να περάσουν σ’ εμάς».
Είπε πάλι ο πλούσιος: «τότε σε παρακαλώ, πατέρα, στείλε τον στο σπίτι του πατέρα μου, να προειδοποιήσει τους πέντε αδερφούς μου, ώστε να μην έρθουν κι εκείνοι σ’ αυτόν εδώ τον τόπο των βασάνων». Ο Αβραάμ του λέει: «έχουν τα λόγια του Μωυσή και των προφητών· ας υπακούσουν σ’ αυτά». «Όχι, πατέρα μου Αβραάμ», του λέει εκείνος, «δεν αρκεί· αλλά αν κάποιος από τους νεκρούς πάει σ’ αυτούς, θα μετανοήσουν». Του λέει τότε ο Αβραάμ: «αν δεν υπακούνε στα λόγια του Μωυσή και των προφητών, ακόμη κι αν αναστηθεί κάποιος από τους νεκρούς, δεν πρόκειται να πεισθούν».
- Λάζαρος, ο φτωχός
Η μορφή του Λαζάρου μας θυμίζει την ιδιαίτερη αγάπη του Θεού για τους φτωχούς, ιδιαίτερα τους φτωχούς στην καρδιά. Ο Θεός ελέησε τον Λάζαρο που, κατά τον θάνατό του, μεταφέρθηκε κοντά στον Αβραάμ. Στο πλαίσιο αυτής της περικοπής, η αγάπη του Θεού για τον Λάζαρο μας καλεί να αναρωτηθούμε εάν ασκούμε μια παρόμοια αγάπη. Είναι τόσο εύκολο να σκεφτούμε ότι αυτό που έχουμε οφείλεται στην αξία μας και ότι όσοι είναι λιγότερο τυχεροί από εμάς δεν αξίζουν αυτά τα ίδια δώρα. Το Άγιο Πνεύμα μας υπενθυμίζει ότι όλα όσα έχουμε προέρχονται από τον Θεό. Επιπλέον, τα λάβαμε για έναν λόγο: για να υπηρετούμε τους άλλους, ειδικά για να τους φέρουμε πιο κοντά στον Θεό. Μήπως βλέπω τον καημένο τον Λάζαρο σε αυτούς που συναντώ κατά τη διάρκεια της ημέρας μου;
- Ο πλούσιος άνθρωπος.
Ο πλούσιος σε αυτή την περικοπή δεν κατάλαβε τον σκοπό της ζωής και της αποστολής του. Τυφλωμένος από τα υλικά αγαθά, έβαλε όλη του την ελπίδα στα καλά πράγματα αυτού του κόσμου και δεν συνειδητοποίησε ότι ο Θεός περίμενε πολλά περισσότερα από αυτόν. Το πιο τραγικό είναι ότι σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του. Ήταν τόσο συνηθισμένος να τον σερβίρουν που διατήρησε αυτή τη στάση ακόμα και στη μετά θάνατον ζωή: «Πατέρα μου Αβραάμ, σπλαχνίσου με και στείλε το Λάζαρο να βρέξει με νερό την άκρη του δάχτυλού του και να μου δροσίσει τη γλώσσα». Αντί να ξεχάσει τον εαυτό του, ο εγωκεντρισμός του πλούσιου τον οδήγησε να ξεχάσει τους άλλους. Πόσο εύκολο είναι να είμαστε ικανοποιημένοι με τα πράγματα αυτού του κόσμου και να ξεχνάμε την αποστολή μας ως απόστολοι του Χριστού!
- Μια ζωή
Ο πλούσιος συνειδητοποιεί πολύ αργά ότι έχουμε μόνο μια ζωή και μια ευκαιρία να τη ζήσουμε. Μακάρι να μπορούσε να προειδοποιήσει τα αδέρφια του για τους κινδύνους μιας εγωιστικής ζωής! Μακάρι να μπορούσε να επιστρέψει στη γη να τους το πει! Αν μπορούσε κάποιος να τους προσφέρει μια μαρτυρία αρκετά αξιόπιστη για να καταλάβουν ότι η ζωή είναι πολύ περισσότερα από την επίγεια ύπαρξή μας! Αυτό το ευαγγέλιο δείχνει ότι πρέπει να ζούμε μόνο για τον Θεό και για τους άλλους. Μια εγωιστική ζωή δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε εμάς ούτε τον Θεό. Είναι μια πρόσκληση για τον καθένα μας να βιώσει όλες τις συνέπειες της κλίσης μας ως Καθολικοί. Πρέπει να είμαστε απόστολοι της βασιλείας του Χριστού. Όπως έλεγε ο Πατέρας Marcial Maciel:«Πρέπει να πείσετε τον εαυτό σας για αυτήν την αλήθεια: Χωρίς την πιστή και συνεχή συνεργασία σας, ο Ιησούς Χριστός δεν μπορεί να κάνει αυτό που έχει σχεδιάσει να κάνει μαζί σας. Είστε τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια, το πνεύμα, η καρδιά του Ιησού Χριστού. Εσείς είστε τα κανάλια και οι μεσάζοντες μέσω των οποίων θα επικοινωνήσει με την ανθρωπότητα… Τι μεγάλη τιμή σας έχει κάνει ο Ιησούς Χριστός, αλλά και τι μεγάλη ευθύνη έχει βάλει στους ώμους σας!» (Επιστολή της 23ης Μαρτίου 1947).
Προσευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, σε ευχαριστώ για αυτές τις στιγμές προσευχής. Σε ευχαριστώ για αυτή την ευκαιρία να ξεκινήσω διάλογο μαζί Σου. Θέλω να Σε κάνω την προτεραιότητα της ημέρας και της εβδομάδας μου. Βοήθησέ με να γίνω πιστός μαθητής και ένα αποτελεσματικό κανάλι ώστε να αντανακλώ την αγάπη Σου σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Κύριε, δώσε μου τη χάρη να συνειδητοποιήσω πόσο σύντομη είναι η ζωή στη γη. Βοήθησε με να δω ότι ο χρόνος που μου απομένει για να Σε εξυπηρετήσω είναι περιορισμένος.
Κύριε Ιησού, σε ευχαριστώ που με δίδαξες μέσω του ευαγγελίου ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να την ξοδεύω με τη σκέψη μόνο του εαυτού μου. Δεν με διάλεξες λόγω της αξίας μου, αλλά απλώς από μια προνοητική αγάπη. Βοήθησέ με να βλέπω τον πόνο γύρω μου. Μην με αφήσεις ποτέ να σκεφτώ ότι τα χαρίσματα μου είναι καρπός της προσωπικής μου αρετής. Κύριε, βοήθησέ με να περάσω τον χρόνο μου στη γη ως το κανάλι σου, ώστε να μην χρειαστεί ποτέ να μετανιώσω που έχασα την ευκαιρία να γίνω απόστολος του βασιλείου σου. Αμήν.
†Σελήμ Σφέιρ
Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών Κύπρου