4η Κυριακή μετά το Πάσχα- Η εμφάνιση του Ιησού σε εφτά μαθητές – Ιωάννη 21/1-12
Του Θεοφιλέστατου Σελίμ Σφέιρ -Πατριαρχικού Διαχειριστή-Αρχιεπισκοπής Μαρωνιτών Κύπρου
Αργότερα ο Ιησούς εμφανίστηκε πάλι στους μαθητές στην όχθη της λίμνης της Τιβεριάδας. Και να πώς εμφανίστηκε: Ήταν μαζί ο Σίμων Πέτρος, ο Θωμάς που λεγόταν Δίδυμος, ο Ναθαναήλ, που καταγόταν από την Κανά της Γαλιλαίας, οι δύο γιοι του Ζεβεδαίου κι άλλοι δύο από τους μαθητές του. Τους λέει ο Σίμων Πέτρος: «Πηγαίνω να ψαρέψω». «Ερχόμαστε κι εμείς μαζί σου», του λένε εκείνοι. Βγήκαν έξω κι αμέσως ανέβηκαν στο πλοίο, αλλά όλη εκείνη τη νύχτα δεν έπιασαν τίποτα. Όταν πια ξημέρωσε, στάθηκε ο Ιησούς στο γιαλό· οι μαθητές όμως δεν ήξεραν ότι ήταν ο Ιησούς. Τους λέει τότε ο Ιησούς: «Παιδιά, μήπως έχετε κάτι για προσφάγι;» «Όχι», του αποκρίθηκαν. Εκείνος τότε τους λέει: «Ρίξτε το δίχτυ στη δεξιά μεριά του πλοίου και θα βρείτε ψάρια». Πραγματικά, έριξαν το δίχτυ, και τα ψάρια ήταν τόσα πολλά, που δεν μπορούσαν να τραβήξουν το δίχτυ. Λέει τότε στον Πέτρο ο μαθητής εκείνος που ο Ιησούς τον αγαπούσε: «Ο Κύριος είναι!» Μόλις άκουσε ο Σίμων Πέτρος πως είναι ο Κύριος, ζώστηκε το ιμάτιό του, επειδή ήταν γυμνός, και ρίχτηκε στο νερό. Οι άλλοι μαθητές ήρθαν με το πλοιάριο, σέρνοντας το δίχτυ με τα ψάρια, γιατί δεν απείχαν από τη στεριά παρά εκατό περίπου μέτρα. Όταν αποβιβάστηκαν στη στεριά, βλέπουν εκεί αναμμένη μια ανθρακιά κι ένα ψάρι πάνω στη φωτιά, και ψωμί. Τους λέει ο Ιησούς: «Φέρτε από τα ψάρια που πιάσατε τώρα». Ανέβηκε τότε στο πλοίο ο Σίμων Πέτρος και τράβηξε το δίχτυ στη στεριά, γεμάτο μεγάλα ψάρια, για την ακρίβεια εκατόν πενήντα τρία. Κι ενώ ήταν τόσα πολλά ψάρια, το δίχτυ δεν είχε σκιστεί. «Ελάτε να φάτε», τους λέει ο Ιησούς. Και κανείς από τους μαθητές δεν τολμούσε να τον ρωτήσει, «εσύ ποιος είσαι;» γιατί ήξεραν πως είναι ο Κύριος.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Στην περικοπή του Ευαγγελίου του Αγίου Ιωάννη που μόλις ακούσαμε, βρίσκουμε τους μαθητές να ψαρεύουν. Είναι λοιπόν, η συνάντηση τους με τον Ιησού στην όχθη της λίμνης, τόσο για τον Πέτρο όσο και για τους άλλους, μια στιγμή συγκινητικής οικειότητας και εγγύτητας.
Αυτή η περικοπή του Ευαγγελίου μας δείχνει την οικειότητα του Ιησού προς τους μαθητές του. Τους ρωτά: «Παιδιά μου, μήπως έχετε ψάρια;» Στη συνέχεια, όταν φτάνουν στην ακτή, βρίσκουν μια αναμμένη φωτιά με ψάρια και ψωμί. Και ο Ιησούς τους προσκαλεί να γευματίσουν μαζί Του. «Ελάτε να φάτε».
Εκείνος, ο Αναστημένος Ιησούς «στέκεται εκεί» και τους περιμένει, στις καθημερινές τους ασχολίες, αλλά αυτοί δεν τον αναγνωρίζουν! Τους ρωτά: «Παιδιά μου, μήπως έχετε φαγητό;» Τότε, τα μάτια του αγαπημένου μαθητή τον αναγνωρίζουν: «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ»! Από αυτήν την αδελφική φράση, ο Σίμωνας Πέτρος αναγεννάται στην Πίστη, αναγνωρίζοντας τη «γύμνια» της άρνησής του στο όνομα του Νεκρού και Αναστημένου Χριστού για τη σωτηρία όλων, και ρίχνει τον εαυτό του στο νερό ώστε να φτάσει πρώτος σε Αυτόν. «Προσευχήθηκα για σένα, του λέει ο Ιησούς, ώστε όταν επιστρέψεις στην Πίστη, να ενδυναμώσεις τους αδελφούς σου».
Βλέποντας την αγάπη του αγαπημένου μαθητή και την πίστη του Σίμωνα Πέτρου, όλοι μπορούμε να ενωθούμε με τον Ιησού στην «χώρα των ζώντων», δίνοντας και παίρνοντας από τους αδελφούς, έτοιμοι να ακούσουμε όπως την πρώτη μέρα τον Διδάσκαλο να λέει: «Έλα».
Κανένας από τους μαθητές δεν τολμά να του θέσει την ερώτηση: «Ποιος είσαι;» Γνωρίζουν πως είναι ο Κύριος. Τότε έρχεται ο είναι η τρίτη φορά που ο Ιησούς αποκαλύπτεται στους μαθητές του από τότε που αναστήθηκε από τους νεκρούς . Θέλει με αυτό τον τρόπο, δηλαδή δια του μυστηρίου να γεύματος, να επιβεβαιώσει ότι η μόνη δυνατή πρόσβαση στην Παρουσία Του είναι με το να είμαστε μαζί.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, πόσο συχνά όπως οι μαθητές, ξεχνούμε τη μεγάλη και επόμενη συνάντηση μαζί Του! Πόσο συχνά, στις καταστάσεις που βιώνουμε, στις αποτυχίες και τις επιτυχίες μας είμαστε σε θέση να διακρίνουμε και να αναγνωρίσουμε πριν από τους άλλους, αυτόν που μας μιλάει, αναφωνώντας: «Είναι ο Κύριος».
Θεοφιλέστατος Σελίμ Σφέιρ
Πατριαρχικός Διαχειριστής
Αρχιεπισκοπής Μαρωνιτών Κύπρου
