Η σχέση των ιερέων με χρήματα και περιουσία.
Του Πάτερ Αντουάν Ρούκκος -Εφημέριου Αγίου Γεωργίου Κορμακίτη
Οι ιερείς πρέπει να χρησιμοποιούν χρονικά αγαθά μόνο για σκοπούς που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τη διδασκαλία του Χριστού και τους σκοπούς για τους οποίους η Εκκλησία επιτρέπει την απόκτηση χρονικών αγαθών, δηλαδή για την οργάνωση των θεϊκών τελετών, και για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους ιερείς, καθώς και για το έργο της ιερής αποστολής και αγάπης, ειδικά προς τους άπορους.
Οι ιερείς και οι επίσκοποι πρέπει να χρησιμοποιούν τα χρήματα που κερδίζουν εκτελώντας εκκλησιαστική εργασία – διατηρώντας παράλληλα την ιδιωτική νομοθεσία (46) – για μια αξιοπρεπή διαβίωση και την εκπλήρωση των καθηκόντων του γραφείου τους. Ό, τι είναι πλεόνασμα στις ανάγκες τους, ας το χρησιμοποιήσουν για το καλό της Εκκλησίας και των έργων του ελέους, και επομένως δεν χρησιμοποιούν τα μυστήρια για κέρδος και δεν χρησιμοποιούν αυτά που έχουν κερδίσει από τη δουλειά τους για να επεκτείνουν τη δική τους κληρονομιά (47).
Οι ιερείς δεν πρέπει να υποδουλώνουν την καρδιά τους στα πλούτη (48) και πρέπει να αποφεύγουν την απληστία και να απέχουν αυστηρά από οτιδήποτε έχει τη μορφή αγοράς και πώλησης. Καλούνται να αγκαλιάσουν την εθελοντική φτώχεια, στην οποία παρομοιάζονται σαφέστερα με τον Χριστό και αγωνίζονται ενεργά με την ιερή υπηρεσία. Ο Χριστός, με αγάπη για εμάς, έγινε φτωχός ενώ ήταν πλούσιος, ώστε να γίνουμε πλούσιοι στη φτώχεια του (49). Και οι απόστολοι, με τη σειρά τους, κατέθεσαν επίσης ότι πήραν χωρίς τα δώρα του Θεού, θα έπρεπε να το δώσουν (50) δωρεάν.
