ΚΟΡΜΑΚΙΤΗΣ…
Του Σιάρπελ Ι. Φραγκίσκου
Κάθε φορά που έρχεσαι, χωριό μου, μες στο νου μου,
Ολα τριγύρω ανθίζουνε, εικόνες του μυαλού μου…
Ρίγη με συνεπαίρνουνε, συγκίνησης κομμάτια,
Μόλις ο κάμπος σου φανεί, μπροστά στα δυο μου μάτια…
Αχ, Κορμακίτη μου χρυσέ, που στέκεις όλο χάρη,
Και είσ‘ εσύ της Μαρωνιάς, Μητρόπολη, καμάρι…
Ιδού, που οι αγώνες σου, στα δύσκολα τα χρόνια,
Τα πάτρια τα χώματα, κρατήσανε αιώνια…
Ησουν για μας το βάλσαμο, τ’ όνειρο, η ελπίδα,
Σαν όλα γύρω σβήσουνε, κοντά σου πια να ζήσουμε,
για μας, στερνή ΠΑΤΡΙΔΑ…!!!
Σιάρπελ Ι. Φραγκίσκου




