Τρίτη των Παθών
Ιώβ 1 / 6-21
Και έφτασε η ημέρα που οι γιοι του αληθινού Θεού ήρθαν να σταθούν ενώπιον του Ιεχωβά· ανάμεσά τους ήρθε και ο Σατανάς. 7 Τότε ο Ιεχωβά ρώτησε τον Σατανά: «Από πού έρχεσαι;» Εκείνος απάντησε στον Ιεχωβά: «Από περιήγηση στη γη και από περίπατο σε αυτήν». 8 Και ο Ιεχωβά είπε στον Σατανά: «Μήπως πρόσεξες τον υπηρέτη μου τον Ιώβ; Δεν υπάρχει όμοιός του στη γη. Είναι ευθύς και ακέραιος άνθρωπος, φοβάται τον Θεό και κρατιέται μακριά από καθετί κακό». 9 Τότε ο Σατανάς απάντησε στον Ιεχωβά: «Μήπως δωρεάν φοβάται ο Ιώβ τον Θεό; 10 Δεν έστησες προστατευτική περίφραξη γύρω από τον ίδιο, το σπίτι του και όλα όσα έχει; Το έργο των χεριών του το ευλόγησες, και τα ζωντανά του κατέκλυσαν τον τόπο. 11 Άπλωσε όμως τώρα το χέρι σου και πλήξε όλα όσα έχει· τότε σίγουρα θα σε καταραστεί καταπρόσωπο». 12 Και ο Ιεχωβά είπε στον Σατανά: «Ορίστε! Όλα όσα έχει είναι στο χέρι σου. Μόνο πάνω στον ίδιο μην απλώσεις το χέρι σου!» Κατόπιν ο Σατανάς έφυγε από την παρουσία του Ιεχωβά. 13 Την ημέρα λοιπόν που οι γιοι και οι κόρες του Ιώβ έτρωγαν και έπιναν κρασί στο σπίτι του μεγαλύτερου αδελφού τους, 14 ήρθε ένας αγγελιοφόρος στον Ιώβ και είπε: «Ενώ τα βόδια όργωναν και τα γαϊδούρια έβοσκαν δίπλα τους, 15 οι Σαβαίοι έκαναν επίθεση και τα πήραν, και σκότωσαν τους υπηρέτες με το σπαθί. Μόνο εγώ γλίτωσα και ήρθα να σου πω τι έγινε».16 Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, ήρθε ένας άλλος και είπε: «Φωτιά από τον Θεό έπεσε από τους ουρανούς, φούντωσε ανάμεσα στα πρόβατα και στους υπηρέτες και έκαψε τα πάντα! Μόνο εγώ γλίτωσα και ήρθα να σου πω τι έγινε».17 Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, ήρθε ένας άλλος και είπε: «Οι Χαλδαίοι σχημάτισαν τρεις ομάδες και έκαναν επιδρομή στις καμήλες και τις πήραν, και σκότωσαν τους υπηρέτες με το σπαθί. Μόνο εγώ γλίτωσα και ήρθα να σου πω τι έγινε».18 Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, ήρθε άλλος ένας και είπε: «Οι γιοι σου και οι κόρες σου έτρωγαν και έπιναν κρασί στο σπίτι του μεγαλύτερου αδελφού τους. 19 Ξαφνικά φύσηξε πολύ δυνατός άνεμος από την έρημο και χτύπησε με ορμή τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ώστε αυτό έπεσε πάνω στους νέους και σκοτώθηκαν. Μόνο εγώ γλίτωσα και ήρθα να σου πω τι έγινε».20 Τότε ο Ιώβ σηκώθηκε, έσκισε το ρούχο του και έκοψε τα μαλλιά του ως τη ρίζα· έπειτα έπεσε στο έδαφος και προσκύνησε 21 και είπε: «Γυμνός βγήκα από τη μήτρα της μητέρας μου, και γυμνός θα επιστρέψω. Ο Ιεχωβά έδωσε, και ο Ιεχωβά αφαίρεσε. Ας συνεχίσει να είναι δοξασμένο το όνομα του Ιεχωβά».22 Σε όλα αυτά, ο Ιώβ δεν αμάρτησε ούτε κατηγόρησε τον Θεό ότι έκανε κάτι κακό.
1. Η ιστορία του Ιώβ του Δικαίου μας δείχνει ότι ο Θεός νοιάζεται για τους ανθρώπους, ειδικά για εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν και τον σέβονται και ο Θεός τους υπερασπίζεται. Γίνονται υποκείμενα της Θείας Πρόνοιας και της Υπερφυσικής Φροντίδας. Από την άλλη πλευρά, ο Θεός μπορεί να επιτρέψει τους πειρασμούς. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, καθώς ο χρυσός δοκιμάζεται από τη φωτιά, έτσι δοκιμάζεται επίσης ο δίκαιος άνθρωπος στην πυρά των πειρασμών. Ο Ιώβ είναι το μοντέλο του δίκαιου ανθρώπου που φοβάται τον Θεό και αποκλίνει από το κακό. Όταν μεγάλωνε τα παιδιά του, τους οδηγούσε στην πορεία της αλήθειας και έδινε προσφορές για να εξιλεώσουν τις αμαρτίες τους. Κάθε βαπτισμένος είναι συνεργάτης στην ιεροσύνη του Χριστού και κάνει το σπίτι του μια εκκλησία. Είναι τα σπίτια μας όμως πραγματικά εκκλησίες στις οποίες δίνουμε προσφορές στον Θεό για όλα τα δώρα του;
2. Ο διάβολος είναι ένα ον που δεν γνωρίζει το λήθαργο και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταστρέψει και να εξευτελίσει αυτούς που αγαπούν και λατρεύουν τον Θεό που σέβονται τις εντολές Του. Ο Κύριος μπορεί να επιτρέψει όμως να μπουν στον πειρασμό, ώστε οι κορώνες τους να λάμψουν. Δεν είναι σπουδαίο να είσαι δίκαιος στην συντροφιά των δικαίων, αλλά μάλλον να είσαι δίκαιος στο μέσον των κακοποιών, διότι αυτή η μαρτυρία μπορεί να μετρηθεί … Έτσι ο Παύλος λέει στους μαθητές του: «Είστε ανάμεσα σε μια κακή και διεστραμμένη γενιά, όπου λάμπετε το φως στον κόσμο” (Φιλ. 2:15). Ο Θεός επίσης έγινε μάρτυρας της τελειότητας του Ιώβ.
3. Ο Ιώβ ήταν απλός στη συμπεριφορά του, εξέταζε τις σκέψεις, τα λόγια και τις ενέργειές του, τηρούσε τις υποσχέσεις του και ήταν πιστός στις χάρες που του δόθηκαν. Ένας ευσεβής άνθρωπος που λάτρευε το Θεό με αγνό πνεύμα, επιδιώκοντας να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού, με άλλα λόγια η συμπεριφορά του ήταν αρμονική με τη λατρεία του στον Θεό. Δεν επιτρέπει στο κάκό να διεισδύσει στη σκέψη του, στην καρδιά του ή στη συμπεριφορά του. Παρά τον μεγάλο πλούτο που είχε, ήταν ταπεινός. Ο Κύριος Ιησούς μας λέει: “Δεν μπορείτε να υπηρετήσετε δύο κυρίους”. Πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε. Είναι η ζωή μας αρμονική με τις προσευχές μας, ειδικά όταν προσευχόμαστε την Προσευχή του Κυρίου, το Πάτερ Ημών: δώσε μας σήμερα το καθημερινό μας ψωμί; Ή συγχώρεσέ μας όπως και μεις συγχωρούμε;
4. Το Πνεύμα του Θεού δουλεύει σε έναν αφοσιωμένο άνθρωπο όπως και στον Ιώβ, έτσι ώστε η ψυχή του να είναι σε αρμονία με το σώμα, που θα είναι εξ ολοκλήρου υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Ο Ιώβ δεν σκοτιζόταν τόσο με τα υπάρχοντά του, αλλά αυτό που τον διακατείχε ήταν μια τεράστια κληρονομιά προσευχών, δοξασιών και πνευματικών θυσιών ως υποστήριξη για τα επτά του παιδιά. Είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε τον εαυτό μας εάν είμαστε πραγματικά πιστοί στη λατρεία μας στον Κύριο; Κάνουμε προσφορές για τις αμαρτίες μας και για τις αμαρτίες εκείνων για τους οποίους έχουμε ευθύνη; Ή λατρεύουμε την περιουσία, τον πλούτο, αγνοώντας τη Βασιλεία του Θεού; Δεχόμαστε τη δοκιμασία από τον Κύριο, ή θέλουμε πάντα μια άνετη ζωή όπως ο αφελής πλούσιος;
5. Ο Ιώβ ήταν πλούσιος, αλλά το σπίτι του ήταν ανοιχτό σε κάθε ανάγκη, από την αγάπη του. Δεν αντιμετώπισε κανέναν αδίκως, αλλά βοηθούσε εκείνους που υπέφεραν από αδικίες. Προσέφερε για τις απαραίτητες ανάγκες στις χήρες και τα ορφανά και ήταν μια σχολή αξιών. Ο μεγάλος πλούτος, το χρήμα και η περιουσία είναι συνήθως η αιτία των διαφωνιών, αλλά αυτό δεν συνέβη με τον Ιώβ. Ήταν μάλλον ο ιερέας της οικογένειας, πιστεύοντας ότι δεν μπορούσε να αγιάσει τα παιδιά του με τις δικές του ικανότητες, αλλά αυτό είναι έργο του Θεού, οπότε προσέφερε προσευχές και θυσίες συνεχώς.
Συμπέρασμα: “Αλίμονο σε αυτούς που σχεδιάζουν την ανομία, σε εκείνους που σχεδιάζουν το κακό όταν πλαγιάζουν! Στο φως του πρωϊνού το εκτελούν επειδή είναι στην εξουσία τους να το κάνουν». (Μιχαία 2: 1). Όσο για τον Ιώβ, δεν ανησυχούσε γι’ αυτό, αλλά από το πρωί προσέφερε στο Θεό μια υπηρεσία που έκανε το φως να λάμπει… Η αληθινή θυσία είναι ο σεβασμός στο νόμο και η άσκηση των αρετών (Σοφία Σιράχ 35: 1-3 ). Τα λόγια της επιστολής προς τους Εβραίους μας χρησιμεύουν ως παράδειγμα (Εβ 13: 15-16).
