Αγαπημένοι μου συγχωριανοί, λατρευτοί μου φίλοι, ακριβοί μου συνάνθρωποι.
Είναι ανάμεικτα τα αισθήματα που με περικλείουν νοιώθοντας την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας μετά από την πρόσφατη προσωπική μου περιπέτεια υγείας που με τη βοήθεια του Παντοδύναμου, νοιώθω να ξεπερνώ και σταδιακά να αναρρώνω. Τα αμέτρητα σας μηνύματα, τηλεφωνήματα και το αδιάληπτο ενδιαφέρον σας να μάθετε για την κατάσταση της υγείας μου με συγκινούν αφάνταστα και μου δίνουν δύναμη και κουράγιο να το ξεπεράσω. Ταυτόχρονα, με κάνουν να νοιώθω περήφανη που είμαι μέλος αυτού του συνόλου των ανθρώπων που τόσο αγαπώ και λατρεύω. Θέλω να γνωρίζετε ότι, καθ’ όλες αυτές τις δύσκολες μέρες που βίωσα, κάθε ώρα και στιγμή, σε κάθε λογισμό και συνειρμό μου, οι σκέψεις και οι έγνοιες μου ήταν και παραμένουν, στους εγκλωβισμένους μας, επανεγκατασταθέντες, νεαρές οικογένειες και παιδιά που ζουν ανεπανάληπτες στιγμές περιορισμού στα χωριά μας με πάρα πολλές και διάφορες ανάγκες.
Εύχομαι και προσεύχομαι όπως ο Πανάγαθος, επαναφέρει την ομαλότητα στα χωριά μας, στη πατρίδα μας Κύπρο και σέ όλη την υφήλιο, και ας γίνει αυτό η αιτία για παγκόσμια συμφιλίωση και αλληλεγγύη. Δεν μπορούσα όμως όλες αυτές τις ημέρες να μην προσεύχομαι και για τους συνάδελφούς μου, νοσηλευτές, ιατρούς, φαρμακοποιούς και όλους τους λειτουργούς υγείας που με κίνδυνο της ζωής τους, μακριά από τους αγαπημένους τους, να δίνουν τον αγώνα τους για να προσφέρουν σε όλους τους υπόλοιπους εμάς, ασφάλεια και σιγουριά. Θέλω από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω τον εκπρόσωπο μας κύριο Γιαννάκη Μούσα για το συνεχή του ενδιαφέρον και βοήθεια που μου πρόσφερε, τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας για τις ευχές και προσευχές του, τον έντιμο Επίτροπο Προεδρίας για Ανθρωπιστικά θέματα κύριο Φώτη Φωτίου για την συμπαράστασή του, τα Κοινοτικά Συμβούλια και Τοπικές Αρχές των Κορμακίτη και Καρπάσιας, ιδιαίτερα τον πρόεδρο, κύριο Αντωνάκη Αυγουστίνου Σάρρου, την Σχολική Εφορία και την αξιέπαινη ομάδα εθελοντών, για την στήριξη τους, σε όλο αυτό το διάστημα.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες θέλω να εκφράσω στις ακριβές μου ξαδέλφες Μαρία και Λένια Γεωργίου Σκούλλου (Κοτσίρα) που στάθηκαν δίπλα μας. Με κανένα δισταγμό δηλώνω ότι, χωρίς την άμεση τους βοήθεια θα αντιμετωπίζαμε δυσάρεστες εξελίξεις. Σε όλους εσάς, μικρούς και μεγάλους, που έχουμε την τύχη, τη χαρά και την ευχαρίστηση να ζούμε μαζί σας σε αυτά τα υπέροχα χωριά, τον Κορμακίτη και Καρπάσια, σας δηλώνω ανεπιφύλακτα ότι, μόλις, με τη βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας, ανακτήσω τις δυνάμεις μου, θα συνεχίσω, με την ίδια ευλάβεια και αφιέρωση να προσφέρω ταπεινά τις υπηρεσίες μου, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς, όπως ακριβώς υποδηλώνει ο όρκος των νοσηλευτών, που μεταξύ άλλων, ορκίζομαι: ‘’Να υπηρετώ ανιδιοτελώς τον Άνθρωπο και την Κοινωνική Δικαιοσύνη με σεβασμό προς τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τους Νόμους του Κράτους.’’
Σας ευχαριστώ……. και σας αγαπώ !!!!
