Του Αντώνη Παύλου
Τι και αν πέρασαν 22 χρόνια από τον θάνατό του ( πέθανε στις 17/2/1997)…
Η μνήμη δεν ξεθώριασε…
Πώς να ξεθωριάσει αφού η ζωή του αείμνηστου Ιωσήφ Τουμάζου, του Δασκάλου του Παύλου, γράφτηκε με τόσο έντονο και ανεξίτηλο χρώμα , περνώντας στις σελίδες της ιστορίας της κοινότητας των Μαρωνιτών, με διδάγματα και βιώματα , στέρεες και ξεκάθαρες παρακαταθήκες .. .
Υπήρξε …
Δάσκαλος …λαξευτής πολλών παιδικών ψυχών. Υπηρέτησε τα μαρωνίτικα σχολεία της Αγίας Μαρίνας Σκυλλούρας, Ασωμάτου, Καρπάσιας μέχρι το 1974.
Υπήρξε …
Εγκλωβισμένος Μαρωνίτης Δάσκαλος … στο ελεύθερο, αγέρωχο και ασυμβίβαστο πνεύμα του, δεν χωρούσε άλλη επιλογή από αυτή του εγκλωβισμού. Μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974 παράμεινε στον Κορμακίτη και στην Καρπάσια, υπηρετώντας την κοινότητα και δίπλα στους εγκλωβισμένους.
Επιλογή τιμής , αξιοπρέπειας, καθήκοντος. Επιλογή αγάπης προς τους τόπους που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Καμιά επιλογή στην εκδίωξή του, όμως, από την πατρώα γη, μετά που προπηλακίστηκε, βασανίστηκε, κρατήθηκε άδικα στις κατοχικές φυλακές για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Υπήρξε …
«Ελεύθερος» Εγκλωβισμένος Μαρωνίτης Δάσκαλος…με κλονισμένη την υγεία και τη ψυχολογία και με τη σκέψη και την καρδιά καρφωμένη στη γη του, οδηγήθηκε στις ελεύθερες περιοχές…
Με απαράμιλλη εθνική, εκπαιδευτική και κοινωνική προσφορά…
Με κάθε ιδέα συνθηκολόγησης ή και δοσιλογισμού να είναι ξένα με τοv χαρακτήρα του..
… τιμήθηκε από την πολιτεία …και είναι για πάντα στο νου και στην καρδιά όσων κατάλαβαν και εκτίμησαν τη θυσία του.
Όσο και αν αδυσώπητα ο κύκλος της επίγειας παρουσίας ολοκληρώνεται, λες και το τέλος είναι ο σκοπός και ο στόχος, ή αλλιώτικα η εκπλήρωση του προορισμού μας, για τον Ιωσήφ Τουμάζου, όπως και για κάθε ηρωικό εγκλωβισμένο, το τέλος δεν έφερε τη δικαίωση του αγώνα. Ας τιμήσουμε τη μνήμη του, κρατώντας ψηλά τη σημαία του αγώνα για επιστροφή στη γη μας.
Αντώνης Παύλου
