Του Μιχαλάκη Φραγκίσκου
Σήμερα γράφω ποίημαν
του ΑΝΤΩΝΗ του ΒΡΑΧΙΜΗ
του Άσσου ποδοσφαιριστή
με την μεγάλην φήμην
Καλόκαρδος δυναμικός
με μιάν καρκιάν μεγάλη
τζαι όμορφον επίθετον
τον φώναζαν ΜΑΝΤΡΑΛΗ
Έφερεν το ποδόσφαιρον
μέσα στον ΚΟΡΜΑΚΙΤΗ
σωστόν, μοντέρνο φυσικά
που έν είσιεν αϊπιν
Με τις μεγάλες νίκες του
έγινεν η αιτία
τζιαί κτίστηκεν ο Σύλλογος
από την εκκλησία
Ο ΚΕΚΚΟΣ ο υπεύθυνος
με έξυπνο κεφάλι
Θερμά συγχαρητήρια
εδίαν του ΜΑΝΤΡΑΛΗ
Που έπαιζεν στο Γήπεδο
τον παρακολουθούσεν
τζιαι τες ομάδες μόνος του
ούλλες τες ενικούσεν!!!
Σαν Αρχηγός προπονητής
είταν στον ΛΙΒΑΝΟ μας
σε κάθε δύσκολή στιγμήν
βρίσκετουν στο πλευρό μας
Όταν επαίζαμεν μαζίν
μας παρακολουθούσεν
μπορεί να μας εθύμωνεν
αλλά μας αγαπούσεν…
Σαν βράχος εις την Άμυναν
τούτον δεν είναι ψέμαν
τζιαί εις την Αγγλικήν Σχολήν
πουλλόου του ετρέμαν!!
Μέσα στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΝ
είταν το παλλικάρι
γιατί εις την επίθεσην
έμπαινεν σαν Λιοντάρι…
Τότες εν είσιεν ΕΘΝΙΚΗ
γιατ’ εν είχαν τα μέσα
Μικτήν της Κύπρου είχαμεν
ΠΡΩΤΟΝ τον εκαλέσαν!!
ΜΑΝΤΡΑΛΗ μου σε ευχαριστώ
ποττέ δεν σε ξεχνούμεν
εμείς, πούμαστιν παίχτες σου
ούλλοι σε αγαπούμεν
(Με όλη μου την αγάπη
Μιχαλάκης Φραγκίσκου)
