Του Παναγιώτη Ηλία
Κορμακίτης ώρα μήδέν.
Δύο Κοινοτικά συμβούλια το ένα ρίχνει ευθύνες στο άλλο.
Επικίνδυνα σημεία στο χωριό για την ασφάλεια του κόσμου.
Εικόνες εγκατάλειψης και ντροπής αντικρίζουν όλοι οι επισκέπτες που πάνε στον Κορμακίτη. Η πλατεία, η βρύσης του χωριού και η γύρω περιοχή της θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο ή ακόμη και πεδίο μάχης. Ένας χώρος εγκαταλειμμένος από τους ανθρώπους άλλά όχι από τα ζώα.
Το σιντριβάνι της βρύσης έγινε χώρος αποταμίευσης του νερού της βροχή και ποτίστρα περιστεριών και ζώων. Ο λόγος εμφανέστατος, δεν καθαρίζετε ποτέ με αποτέλεσμα να είναι γεμάτο από κλαδιά, ακαθαρσίες και άδεια τενεκεδάκια μπύρας. Ποτέ του δεν έχει λειτουργήσει, όπως και ο φωτισμός της πλατείας και ο λόγος είναι η μη ύπαρξη ηλεκτρικού ρεύματος. Η αλήθεια είναι ότι έργο εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ , όπως και το νηπιαγωγείο δεν κατάφεραν να τοποθετήσουν ηλεκτρισμό…άρα δεν μπορούν να δουλέψουν τόσο το σιντριβάνι όσο και ο φωτισμός της πλατείας( Το κόστος τοποθέτησης είναι μηδαμινό όμως χρειάζονται υπεύθυνα άτομα να τρέξουν για την τοποθέτηση του ηλεκτρισμού)..
Όσο αφορά το διπλανό αμφιθέατρο που πλέον δεν ικανοποιεί κανένα σκοπό από εκείνους που πολυδιαφημίστηκε μοιάζει πλέον με στοιχειωμένο καθώς το στέγαστρο του έχει κατακομματιαστεί και μετατράπηκε σε σκηνικό από τους Πειρατές της Καραϊβικής. Πλησίον του αμφιθέατρου οι σχάρες που υπήρχαν για τα όμβρια ύδατα έχουν σμπαραλιαστεί μετά από τη διέλευση φορτηγού αλλά και λόγο της οξείδωσης καθώς δεν έχει συντηρηθεί από την ημέρα τοποθέτησης της όπως και τα πλείστα έργα γενικά στο χωριό. Οι σχάρες αυτές είναι , είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους πεζούς και ειδικά για τα παιδιά που επισκέπτονται τον Κορμακίτη. Χρήζουν την άμεση επέμβαση των υπευθύνων για την συντήρηση τους πριν θρηνήσουμε οποιοδήποτε θύμα. Δεν μπορεί να γίνεται ένα έργο και να μην έχει την κατάλληλη επίβλεψη και συντήρηση.
Ένα έργο πολυδάπανο που αφέθηκε στο έλεος του χρόνου. Οι αρμόδιοι φαίνεται να παίζουν τυφλόμυγα καθώς το ένα Κοινοτικό συμβούλιο ρίχνει τις ευθύνες στο άλλο. Ο ένας έχει τα λεφτά και ο άλλος την εξουσία…και το αποτέλεσμα ο Κορμακίτης να πληρώνει τα σπασμένα.
Κύριοι ο Κορμακίτης έφθασε στο σημείο μηδέν, το άλλοτε στολίδι του Βορρά κατάντησε ένα ερείπιο, ένας σκουπιδότοπος, ένας χώρος βρωμιάς και εντός και εκτός. Τέρμα στα λόγια καιρός για έργα, μακριά από τις παρατάξεις και τα κομματικά σας, επιτέλους τι άλλο περιμένετε για να προσφέρετε τα αυτονόητα, αυτά για τα οποία σας εμπιστευτικέ ο κόσμος του Κορμακίτη.
Συμπέρασμα είναι ένα το τελευταίο φρούριο της αρχαίας Κυπριακής Μαρωνιτικής παράδοσης έφθασε ήδη στα όρια αντοχής του, ή τώρα ή ποτέ.
Παναγιώτης Ηλία