(English underneath)
Η τραγωδία που βρήκε την Κοινότητα Μαρωνιτών της Κύπρου το 1974 επέφερε την διασπορά μας σε όλη την Κύπρο, αλλά και στο εξωτερικό σε πολλές χώρες του κόσμου. Με εμάς που ζούμε στην Κύπρο, πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα μας, έχουμε ασχοληθεί πολύ, και θα συνεχίσουμε.
Στόχος μας είναι να μείνουμε όσο το δυνατό πιο σφιχτά δεμένοι μεταξύ μας και με τους τόπους μας, και να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη διάσωση της Κοινότητας μας και των τόπων μας. Πολλοί συγχωριανοί μας έμειναν σε χώρες του εξωτερικού και ζουν ακόμη εκεί. Πολλοί πέθαναν και άφησαν απογόνους εκεί. Αυτά τα αδέλφια μας να μην τα ξεχνούμε. Να μην τα χάσουμε.
Τα θέλουμε να μείνουν στην οικογένεια και να κρατήσουν δυνατούς τους δεσμούς τους με τον πυρήνα της Κοινότητας μας, τα χωριά μας. Να μας επισκέπτονται και να προσκυνούν και αυτοί τους τόπους των προγόνων τους και τις εκκλησίες των χωριών τους. Όλοι μας έχουμε συγγενείς στο εξωτερικό. Ας φροντίσουμε να τους κρατήσουμε κοντά στην Κοινότητα. Με τις σύγχρονες τεχνολογίες αυτό δεν είναι πια τόσο δύσκολο. Μόνο να το θέλουν αυτοί. Θα ήταν πολύ καλή ιδέα αν το κάθε ένα από τα χωριά μας οργάνωνε μια φορά το χρόνο την εβδομάδα των ξενιτεμένων μας.
Όλοι οι συγχωριανοί του εξωτερικού να μπορούν να επισκέπτονται και να νοιώθουν σαν να επιστρέφουν στο σπίτι των γονιών τους. Γεμάτο αγάπη και αναμνήσεις. Ειδικά για τον Κορμακίτη, αλλά και για την Καρπάσια, αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο. Ας το κάνουμε. Θα βοηθήσει με πολλούς τρόπους. Ο κόσμος των άλλων δύο χωριών, τα αδέλφια μας από τον Ασώματο και την Αγία Μαρίνα, θα είναι πιο πολύ από ευπρόσδεκτοι μαζί μας, μέχρι τη μέρα που θα μπορούν και αυτοί να μας προσκαλούν στα δικά τους χωριά.
Αρχίζουμε όμως στο ατομικό επίπεδο, ο κάθε ένας από εμάς, να μιλούμε στους δικούς μας του εξωτερικού, και να τους προτρέπουμε να μείνουν κοντά μας, και αυτοί και οι απόγονοι τους. Θα είναι καλό και για μας και για αυτούς. Θα μας βοηθήσει να σώσουμε την ταυτότητα μας.
Cypriot Maronites of the Diaspora
The tragedy that fell on the Cypriot Maronite Community in 1974 resulted in the dispersion of almost all of its members all over Cyprus, but also to many countries abroad. We have dealt extensively with those of us who live in Cyprus. We shall continue to do so, aiming to keep the bonds between us and our land as strong as possible.
We shall continue the strugge for the survival of our Community and for the keeping our land. Many of the people from our villages who fled to other countries have remained there.Many died in those countries and left their offspring there. Let us not forget these brothers and sisters. Let us not lose them. We want them to stay in the family and to maintain strong bonds with the core of our Community, our villages. We want them to visit and to be pilgrims at the land of their ancestors and the churches of their villages. We all have relatives abroad. Let us all try to keep them close to our Community. With present day technologies this is not so difficult. All that is needed is for them to desire it. It would be a great idea if each one of our villages organized one week every year as the week of our people of the diaspora. All the people of our villages who live abroad should be able to visit and to feel as if they return to their family home. Full of love and memories.
Especially for Kormakitis and Karpashia this should not be so difficult. Let us do it. It will help in many ways. The people of the other two villages ,our brothers and sisters from Asomatos and Ayia Marina, will be more than welcome too, until the day when they will be able to invite us to their villages too. Let us make a start at the personal level. Let each one of us talk to our relatives who live abroad. Let us encourage them and their offspring to stay close to us. It will be good for both us and for them. It will help us save our identity.
