ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ
Κάποτε ο Χριστός, περιοδεύοντας την Ιουδαία, πλησίαζε στην πόλη Ιεριχώ. Οι κάτοικοι, όταν το έμαθαν, έτρεξαν να Τον υποδεχτούν.
Στην άκρη του δρόμου, απ’ όπου περνούσε, καθόταν ένας τυφλός και ζητούσε ελεημοσύνη. Μόλις άκουσε το θόρυβο, που έκαναν οι άνθρωποι που συνόδευαν το Χριστό, ρώτησε να μάθει τι συμβαίνει. Όταν του είπαν ότι περνά ο Ιησούς ο Ναζωραίος, άρχισε να φωνάζει δυνατά, για να τον ακούσει:
-Ιησού, απόγονε του Δαβίδ, ελέησέ με.
Μερικοί από αυτούς που προχωρούσαν εμπρός από το Χριστό, τον μάλωναν και του έλεγαν να σιωπήσει, για να μην ενοχλεί τον Κύριο. Εκείνος όμως φώναζε δυνατότερα:
-Απόγονε του Δαβίδ, ελέησέ με.
Ο Χριστός τότε σταμάτησε και είπε να φέρουν κοντά Του τον τυφλό. Όταν τον έφεραν τον ρώτησε:
-Γιατί φωνάζεις; Τι θέλεις να σου κάμω;
-Κύριε, θέλω να ξαναδώ. Κύριε, θέλω το φως μου, είπε με παρακλητική φωνή ο τυφλός.
Ο Χριστός είδε τη μεγάλη πίστη του τυφλού και του είπε:
-Ανάβλεψε, η πίστη σου σε έσωσε.
Αμέσως ο τυφλός άνοιξε τα μάτια του. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Ακολούθησε το Χριστό με όλους τους άλλους.